برخی می گویند ما را در رسانه ها بزنید تا خارجی ها تحویلمان بگیرند!/ چرا پول گرفتن از دولت عیب است اما از سفارت فرانسه نه؟
به گزارش سینماپرس، نوزدهمین برنامه 35 با مجری گری فریدون جیرانی که از شبکه اینترنتی فیلم نت پخش می شود به مناظره محسن یزدی از اهالی رسانه و مدیر فعلی مرکز مستند حوزه هنری و مهدی کرم پور کارگردان سینما اختصاص دارد.
این مناظره که درباره سیاه نمایی بود به بحث ها دیگری از قبیل فیلم سفارشی، جشنواره های خارجی، پول های خارجی و... هم کشید که متن کامل آن از نظر مخاطبین محترم می گذرد:
*کرم پور: سیاه نمایی به مفهوم جعل واقعیت است
جیرانی: سلام. خیلی خوش آمدید، همان طور که مستحضرید در ابتدای برنامه دوستان اعلام کردند که موضوع این مناظره، «سیاه نمایی در سینمای اجتماعی» است. واژه ی سیاه نمایی از چه تاریخی در سینمای ما، یا در رسانه های ما به کار برده شد و چرا؟
کرم پور: به نظرم آقای یزدی بتوانند بیان کنند که این واژه از چه زمانی به کار برده شد!
یزدی: من حضور ذهن ندارم ولی به گمانم در پنج شش سال اخیر این اصطلاح پر رنگ تر شده است. البته قبلا هم این اصطلاح بود ولی در سالهای اخیر کاربرد آن خیلی جدی تر شد.
کرم پور: من فکر می کنم بیشتر این واژه از موقعی شروع شد که سینمای ایران در جشنواره های جهانی جوایزی را دریافت کرد، یعنی حدود دهه هفتاد! اوایل این اتفاق برای ما خوشایند بود و به آن افتخار می کردیم ولی بعد شروع کردیم به مطرح کردن این موضوع که بعضی از این فیلم ها سیاه نمایی می کنند. به طور کلی سیاه نمایی یعنی یک واقعیتی که که ما آن را جعل می کنیم تا از آن منفعتی ببریم.
جیرانی: تحلیل من این است که استفاده از واژه سیاه نمایی به دوران بعد از اصلاحات بر می گردد. البته تا قبل از دهه هفتاد انتقادهایی از فیلم های جشنواره ها می شد ولی این واژه به کار برده نمی شد و استفاده از این واژه به بعد از دوره اصلاحات و دهه هشتاد بر می گردد. تحلیل من این است که بعد از شکست ایدئولوژی اصلاحات این اصطلاح پدید آمد. حالا با این وجود به نظر شما تعریف سیاه نمایی چیست و چه فیلم هایی با این اسم خطاب می شوند؟
*یزدی: فیلم سیاه نما، فیلم ضدامید است
یزدی: قبل از این خدمت تان عرض کنم که زمانیکه من در خبرگزاری فارس بودم و بعد که به حوزه هنری آمدم حدود هیجده نشست با موضوع سیاه نمایی و سینمای اجتماعی و جشنواره های خارجی برگزار کردم. برایم جالب بود که وقتی در یک فضای آرام و منطقی بحث صورت می گرفت، همه حرف ها(با اختلاف حدود 20 درصدی) یکی می شد. علت این موضوع این بود که استدلال ها شنیده می شد، هم ما استدلال های آنها را می شنیدیم و هم آنها استدلال های ما را می شنیدند.
به نظر من همان گونه که آقای کرم پور گفتند، سیاه نمایی به فیلمی گفته می شود که در آن اغراق وجود دارد و قلب واقعیت و از اینها مهمتر فیلمی است ضد امید. فیلم تلخ لزوما سیاه نیست. ما فیلم هایی داشته ایم که با وجود اینکه تلخ بوده اند خیلی هم تکریم شده اند و به هیچ وجه جزو فیلم های سیاه قرار نمی گیرند. کاری که فیلم های سیاه نما می کند این است که امید را از مخاطبش می گیرد و این اتفاق خیلی اتفاق بدی است. بارها در دین ما تاکید شده که نا امیدی بدترین و بزرگترین گناه است.
*کرم پور: خیلی از فیلم هایی که به خاطر سیاه نمایی توقیف می شوند، اگر اجازه نمایش پیدا کنند اصلا دیده نمی شوند
کرم پور: من با بخشی از تعریفی که آقای یزدی فرمودند موافقم و فقط با این قسمت از حرفشان که فرمودند ما در مناظرات و نشست ها گاهی اوقات به جایی می رسیدند که حرف ها یکی می شده، دلیلش این بوده که آن فضای تندی که بعضی مواقع خود شما و دوستانتان در مطبوعات درست می کنید، این فضا گاهی اینقدر تند می شود که به هیچ وجه نمی توان در آن صحبت کرد. این موضوع خیلی خوبه که امروز و در اینگونه نشست ها این موضوعات مطرح می شود. این اتفاق، خیلی اتفاق خوبی است و من همیشه این موضوع را به فال نیک می گیرم. اما به گمان من؛ علاوه برا تعاریف سیاه نمایی وجوه دیگری هم دارد، یعنی اینکه اولا ما باید ببینیم که چه قدر باید به این پدیده حمله کنیم و اصلا چه قدر قابل حمله است.
جیرانی: معذرت می خواهم! یک تعریف از سیاه نمایی برای ما بفرمایید!
کرم پور: همان ابتدا سیاه نمایی را تعریف کردم. به گمان من، اگر یک فیلمی در جامعه پایگاه نداشته باشد خود به خود طرد می شود. خیلی از این فیلم هایی که به خاطر سیاه نمایی توقیف می شوند، اگر به آنها اجازه نمایش بدهند، اصلا دیده نمی شوند. یعنی اگر فیلمی با فطرت انسان، با ارزشهای اخلاقی جامعه و خانواده مغایرت داشته باشد، این فیلم که درون جامعه هیچ جایگاهی ندارد، در واقع دیده هم نخواهد شد، پس چه نیازی وجود دارد که جلوی پخش این فیلم گرفته شود. من بیشتر از همه قائل به این هستم که شما خودتان با منع کردن و حمله های تند به این فیلم ها باعث بزرگ شدن این فیلم ها شده اید!
جیرانی: قبل از اینکه آقای یزدی پاسخ شما را بدهد، من برای رسیدن به تعریفی واحد از سیاه نمایی، طبق گفته های شما اینگونه بیان می کنم: فیلمی که مسائل اجتماعی را تلخ و تیره بیان می کند و راه مفری برای نجات جامعه باقی نمی گذارد، فیلم هایی هستند که می توانیم آهنها را با عنوان سیاه نما اطلاق کنیم.
چرا در زمانی که «بدوک» نمایش داده شد که بسیار فیلم تیره، تلخ و سیاهی است و در انتهای آن نیز هیچ گونه راهی وجود ندارد، کسی واژه سیاه نما را برای این فیلم به کار نبرد؟
*یزدی: فیلم امیدوارانه را فیلم سفارشی می دانند
یزدی: من «بدوک» را ندیدم، ولی یک نکته ای راجع به تمامی فیلم ها وجود دارد و آن این است که این مورد با جهان بینی کارگردان ارتباط مستقیم دارد. یعنی جهان بینی یک طیفی از کارگردان های ما کلا ضد امید است. اینها در واقع با امید مشکل دارند و فیلم های امیدوارانه را فیلم های «سفارشی» تلقی می کنند. شما فراموش نکنید که بحث امید در سینما و در فیلم را تنها به اصطلاح دلواپس ها، اصولگراها و رسانه های اصولگرا بیان نکردند. ببینید این مسئله اینقدر پر رنگ می شود که آقای روحانی وقتی رییس جمهور می شوند اولین درخواست شان از سینماگران راجع به این مسئله است. این موضوع بسیار موضوع گسترده و فراگیری است. من می توانم مستندها و یا فیلم هایی را برای شما مثال بزنم که به شدت صریح، منتقدانه و تلخ هستند. اصلا من به آزادی بیان و نقد صریح معتقدم، اما نقد! یک مستندی راجع به سیستان و بلوچستان ساخته شده است که به شدت صریح است، اما در پایان فیلم شما به هیچ وجه احساس بن بست نمی کنید، احساس نمی کنید که همه چیز به پایان رسیده است.
*فیلم های سیاه نما فیلم های نقادانه نیست
مثلا «چهارشنبه، 19 اردیبهشت» این فیلم به شدت تلخ بود! این فیلم سه اپیزود داشت، که من با یک اپیزود آن مشکل دارم. شما ببینید یک آدمی در این فیلم وجود دارد که در شرایط خیلی سخت و خیلی تلخ، می خواهد یک کاری انجام دهد، می خواهد یک اتفاقی را رقم بزند و این فیلم سیاه نیست، علیرغم اینکه این فیلم خیلی تلخ و نقادانه است! گاهی اوقات ما نقد را با غُر زدن اشتباه می گیریم ولی واقعیت این است که نقد فرق می کند. این فیلم های اجتماعی ما، فیلم های نقادانه ای نیستند، حتی به نظرم فیلم اعتراضی هم نیستند. فیلمی نقادانه است که بتواند همه چیز را در کنار هم نشان دهد، شما نمی توانید که در یک فیلم اینگونه نشان دهید که ما در کشوری زندگی می کنیم که در آن همه چیز مشکل ایجاد می کند. اصلا به گمان اینکه این نظر شما است، اما باید در نظر بگیری که با ساخت این فیلم چه اتفاقی برای مخاطبین شما خواهد افتاد!؟ در بحث سیاه نمایی مشکل اساسی من با مخاطب می باشد. ساخت این فیلم ها مخاطبین را دچا مشکل خواهد کرد. شما به فیلم های جشنواره یک نگاهی بیندازید، حتی خود شما هم این مسئله را بیان کردید، البته شما واژه تلخ را برای آنها به کار بردید! واقعا سه از این فیلم ها را هم پشت سر هم نمی توان تحمل کرد. علت این موضوع چیست!؟ حتی دو از این فیلم ها را هم نمی توان پشت سر هم تحمل کرد!؟
جیرانی: نظرات شما را می شنویم آقای کرم پور!
کرم پور: من فکر می کنم اینکه شما بیان می کنید نمی توان سه تا از این فیلم ها یا دو تا از آنها را تحمل کرد، به سلیقه بر می گردد. امسال پانصد هزار نفر فیلم های جشنواره را دیده اند.
یزدی: نظر خیلی از این افراد همین بوده است
*کرم پور: اگر مردم این فیلم ها را دوست ندارند چرا امسال فروش سه برابر داشتیم؟/ یزدی:کمدی ها می فروشند
کرم پور: شما که آماری نداری؟ شما نمی توانید از منظر خودتان قضاوت کنید و از زبان مردم حکم صادر کنید. اگر که مردم این فیلم ها را دوست ندارند پس چرا امسال فروش عید سه برابر می شود!؟ پس مردم به سینما می روند و فیلم ها را می بینند.
یزدی: کمدی ها به این فروش رسیده اند!
کرم پور: اصلا کمدی یا غیر کمدی، همین فیلم هاست دیگه!
جیرانی: البته «ابد و یک روز» و «بادیگارد» هم فروختند!
یزدی: خُب وقتی با فیلم های کمدی مقایسه می کنید حتی «ابد و یک روز» هم در جایگاه چهارم قرار می گیرد.
جیرانی: به هر حال با فروش حدود چهار میلیار جزو فیلم های پر فروش قرار گرفته است.
کرم پور: منظور این است که مثلا همین فیلم «ابد و یک روز» فیلم اول مردمی می شود. این کاملا بر طبق آمار است ولی شما آماری ندارید!؟
جیرانی: «ابد و یک روز» سیاه نماست؟
کرم پور: نه!
یزدی: ایراداتی دارد ولی به آن معنا که بخواهم آن را سیاه نمای سیاه مطلق معرفی کنم، نه، نیست!
*کرم پور: اگر فیلمی بسازیم که نفروشد این هم سیاه نمایی است
کرم پور: من فکر می کنم بعضی از این واژه ها دستمالی شده اند. چرا فیلم های امیدوارانه به قول شما در آمریکا ساخته می شوند و طرفداران خیلی زیادی هم دارد، یعنی در سینمای هالیوود خیلی از این فیلم ها مانند «بتمن» یک فیلم امیدوارانه هستند. خود همین فیلم «بتمن» درباره یک منجی ابر قهرمان صحبت می کند. به خاطر اینکه ما خیلی از این واژه ها استفاده کردیم. آقای یزدی! من به شما بگویم، اینکه ما میلیاردها تومان از پول مردم خرج کنیم و فیلمی بسازیم برای تبلیغ آنچه که خودمان می گوییم و بعد آن را به نمایش بگذاریم و هیچ کس آن را تماشا نکند، این هم سیاه نمایی است. چونکه شما می خواهیم بگویید که ما یک چیزی را در جامعه نشان می دهیم و در جامعه نیست، پس این هم قلب واقعیت است. به همین خاطر این موضوع هم سیاه نمایی است. همان چیزی که خودتان در ابتدای بحث تعریف کردید.
جیرانی: یعنی منظورتان فیلم های سفارشی است!؟
کرم پور: بله! همین فیلم هایی که الان حوزه تولید می کند، مثلا چهار میلیارد به یک فیلم می دهد و هیچ چیز نمی فروشد. چندین میلیارد به این طرف و آن طرف می دهد ولی هیچ کاری نمی کنند. علتش این است که اینها از یک منظری حرکت می کنند، که آن مسئله در جامعه وجود ندارد و فقط یک عده فکر می کنند که وجود دارد. یا بد می سازند و یا اصلا بلد نیستند بسازند. فکر می کنند هر کسی می تواند در مورد یک مسئله مهم خوب صحبت کند در حالی که این فیلم ارزش را به ضد ارزش تبدیل می کند و سیاه نماست! من با اصل ارزش مخالف نیستم، در مورد نوع ساخته شدن این فیلم ها صحبت می کنم. این فیلم وقتی که با این بودجه ساخته می شود و خوب در نمی آید.
*یزدی: برخی سینماگرها می گفتند شما علیه ما مطلب بزنید در خارج ما را بیشتر تحویل می گیرند
یزدی: این مطلب که شما می فرمایید انگار یک تعریف جدیدی از سیاه نمایی است! شما درباره سیاست رسانه ای صحبت کردید. من در اوج آن دعواها، در خبرگزاری فارس بودم. خیلی ها هم به ما می گویند، آقا شما چرا فلان فیلم را می زنید، این فیلم بفروش می شود و ... . اینها را ما هم متوجه می شویم. اولا اینکه شما هر فیلمی را بزنی بفروش می شود این موضوع کاملا غلط است و اینگونه نیست. فیلم باید خودش یک بنیه و پتانسیلی داشته باشد تا بفروشد. البته این موضوع هم یک بیماری است که مثلا خبرگزاری فارس یک نفر را در اینجا درباره اش مطلب می زند و امتیاز آن آقا در خارج افزایش می یابد، پس معلوم می شود که مشکل از ما نیست، مشکل از آن آدم است و یا آن جشنواره ای که او در آن شرکت کرده است. این موضوع را حتی به خود من هم گفته اند که اگر می شود ما رو بزنید چون ما را انجا بیشتر تحویل می گیرند!
جیرانی: آنجا رو ولش کن، مردم اینجا رو بچسب. چرا مردم اینجا به این فیلم جذب می شوند، آنجا که به هر حال معلوم است که مردم نگاهشان روشن است ولی اینجا چطور است؟
*یزدی: درباره موضوعی که اصل اش دروغ است فیلم می سازند
یزدی: من این حرف را قبول ندارم! راجع به این مطلب که می فرمایید هیچ گونه آماری وجود ندارد، البته کنجکاوی ایجاد می شود. خود من هم با وجود اینکه پانزده شانزده سال است که در رسانه فعالیت می کنم، به محض اینکه خبری در رسانه ها در مذمت یک فیلم می خوانم، کنجکاو می شوم که آن فیلم را ببینم. یک قسمت ماجرا به این خاطر است. اینگونه نیست که چون فارس و یا سایر رسانه ها یک فیلم را می زنند مردم به این رسانه ها لج کنند و برای تماشای این فیلم ها بروند. این حرف ها و تحلیل ها همین جوری بیان می شود. وقتی که فیلمسازی، فیلم می سازد و در فیلمش دروغ می گوید و سیاه نمایی به معنای قلب واقعیت می کند، و یا توهین می کند، بنده که در رسانه فعالیت می کنم باید به این فیلم بپردازم. وقتی فیلمی تند باشد هیچ کس نخواهد گفت که فیلم تند است،در نهایت خواهند گفت فیلم خوبی نبود، اما وقتی من اعتراض می کنم می گویند مطلب تندی است! برای این حرفم مثال هم دارم. فیلم «عصبانی نیستم» که فیلم سیاسی هم است، دروغ می گوید. وقتی که ما تیتر می زنیم که آقای کارگردان شما چرا داری دروغ می گویی و قلب واقعیت می کنی، از آن طرف همه می گویند که آقا شما تند هستید و ... ، هیچ کس نمی گوید که اصلا استدلال شما برای این بحث چیست!؟
کارگردان محترم این فیلم متوجه نمی شود که با مصدق نمی تواند جمهوری اسلامی را نقد کند! مرد حسابی، مصدق را آمریکایی ها زدند! مصدق را انگلیسی ها زدند! آن زمان که جمهوری اسلامی نبود که حالا تو می خواهی با مصدق جمهوری اسلامی را نقد کنی، اسم «حصر» رو بیاری و قلب واقعیت کنی! این بحث سیاه نمایی است. راجع به یک اتفاق مهمی که در کشور رخ می دهد و اصلش بر دروغ است، به نفعش فیلم ساخته می شود.
کرم پور: چه فیلمی؟
یزدی: «پل چوبی»، «عصبانی نیستم»، فیلم خانم رخشان بنی اعتماد
کرم پور: «پل چوبی» چی میگه؟
یزدی: در فیلم پل چوبی آن خبرنگار خارجی برای چه دستگیر می شود؟
کرم پور: بر اثر سوءتفاهم دستگیر می شود و بعد آزاد می شود. خیلی ساده است، در سال 88 هم بر اثر سوء تفاهم عده ای دستگیر شدند.
یزدی: آن سپاهی که مردم را می فرستد رای بدهند و بعد آنها را می فرستد که مردم را کنترل بکنند...
کرم پور: آقای اصلانی نمی فرستد. معمار آن ساختمان کارگرها را می فرستد که اتفاقا خودش از جمله طرفداران مردم است و سال 88 با آن اتفاقات ساختمان را ترک می کند...
یزدی: چرا ترک می کند؟
کرم پور: چون فکر می کند کارگرهایش را جمع کرده اند، چون یک سری از کارگرهایی که در آنجا مشغول به کار هستند کارمندها نیروی انتظامی اند که جمعشان کردند و دیگر در آن پروژه کار نمی کنند.
یزدی: در سال 88 هم این اتفاق رخ می دهد!؟
کرم پور: بله!
یزدی: چرا 88 ؟
کرم پور: چون باید درام شکل بگیرد.
یزدی: بحث من هم سر همین است. بعد من می گویم خبرنگار خارجی دستگیر شده شما می گویی چه ربطی به 88 دارد و سوء تفاهم بوده!
کرم پور: شما به من بگو کجای این فیلم سیاه نمایی دارد؟
یزدی: سیاه نمایی این است که شما به نفع یک موضوعی فیلم می سازید...
کرم پور: به نفعش نیست!
یزدی: به نفع اش است! همه در فیلم همدل می شوند تا خبرنگار خارجی را آزاد کنند.
کرم پور: کجا همدل می شوند؟ اتفاقا سپاهیه کمکش می کند و می گوید سوء تفاهم شده و او را آزاد می کنند. موضوع خیلی ساده است. شما آستیگماتیزم داری؟ اصلا مشکل شما همین است و نمی توانید حرفتان را به همه جامعه بسط دهید! برای همین است که حوزه چهار میلیار فیلم می سازد و مردم برای دیدن می روند!
یزدی: من که الان به عنوان نماینده حوزه در مقابل شما ننشسته ام
کرم پور: به هر حال در آنجا مسئولیت که دارید؟
یزدی: بله! همین گونه است، چون من اصلا به جایی که به آن اعتقاد نداشته باشم کار نخواهم کرد اما من الان مسئول سازمان سینمایی حوزه نیستم و در یک برنامه می توان راجع به این مسئله هم صحبت کرد. من اتفاقا مشکلم همینجاست و راجع به «عصبانی نیستم» نیز همین نکته را بیان کردم. می گویند این فیلم، یک فیلم عاشقانه است!
کرم پور: شما هر چه که شبیه خودتان نباشد ، می خواهید بیان کنید که آن بد است. آن دوران دیگر تمام شده است آقای یزدی! شما الان در تلویزیون اینترنتی نشسته اید!
یزدی: آقای کرم پور، استدلال کنید. ببینید شما نمی توانید یک چیزی را بر روی پرده بزنید و در بروید. بالاخره یک مخاطب مقابل پرده سینما نشسته، لااقل شما یک شعوری برای مخاطب قائل شوید!
کرم پور: ما قائلیم، اتفاقا شما نیستید!
یزدی: نه، اینگونه نیست!
کرم پور: بیایید و مدام شروع کنید به فحاشی کردن به همه! چرا برای مردم تصمیم می گیرید!؟
یزدی: اینها همه حرف های پوپولیستی و ژورنالیستی است.
کرم پور: ژورنالیست شمایید، ما که فیلمسازیم.
یزدی: ما که به ژورنالیست بودنمان افتخار می کنیم. حرف پوپولیستی نزنید. اگر در یک جایی وزارت ارشاد دارد، شورای نظارت و ارزشیابی دارد اینکه می گویید بسازید مردم خودشان تصمیم بگیرند، این حرف ها پوپولیستی است.
کرم پور: این حرف روز دنیاست.
یزدی: حرف روز دنیاست!؟ شما الان در آمریکا راجع به یازده سپتامبر می توانی فیلم بسازی!
کرم پور: بله!
یزدی: نه خیر! شما به هیچ وجه عکس گفتمان غالب نمی توانی فیلم بسازی!؟ علیه یهودی ها و صهیونیست ها می توانی فیلم بسازی!؟
کرم پور: بله! من درباره حجاب در فرانسه که حجاب را ممنوع اعلام کرده بودند فیلم ساختم.
یزدی: حجاب راجع به صهیونیست هاست؟
کرم پور: درباره حجاب که دانشجوهای محجبه از ورود به دانشگاه ها ممنوع شده بودند، من فیلم ساختم.
یزدی: شما برای من یک فیلم را معرفی کنید که راجع به صهیونیست ها باشد. اصلا راجع به هلوکاست می توان برنامه ساخت؟ طرف را بلافاصله دستگیر خواهند کرد.
کرم پور: من در میانمار ساختم!
یزدی: میانمار چه ربطی به صهیونیست ها دارد؟
کرم پور: من در فلسطین، کرانه باختری کار کردم، در میانمار کار کردم، در روسیه کار کردم، در فرانسه راجع به حجاب ساختم، من همه جا کار کردم و اصلا این چیزها که شما می گویی وجود ندارد. شما اینجا نشسته ای و از هیچ جا خبر نداری!
یزدی: سوال من این است که آیا شما در فرانسه و یا آمریکا می توانی فیلم علیه صهیونیست ها بسازی و اکران کنی؟
کرم پور: بخواهم می سازم!
یزدی: آیا اصلا فیلمی ساخته شده است؟
کرم پور: حتما ساخته شده! این کتاب هلوکاستی که آقای احمدی نژاد بدان استدلال کرد، در فرانسه چاپ شده بود و تز آن در فرانسه و در این کتاب ارائه شده بود آقای احمدی نژاد این کتاب را خواند و گفت که واقعیت اینگونه است.
یزدی: اشتباه به عرض شما رساندند!
کرم پور: این تز دست دوم است.
یزدی: در برخی از کشورهای اروپایی حتی تحقیق کردند راجع به هلوکاست نیز جرم است و اگر کسی راجع به هلوکاست تحقیق کند مجرم شناخته شده و به زندان می رود و باید جریمه مالی بدهد. اگر شما نمی دانید بروید تحقیق کنید و این دیگر تقصیر من نیست که شما نمی دانید! همان طور که می دانید راجع به بحث یازده سپتامبر یک قرائت دیگری هم وجود دارد که...
کرم پور: بله و ساخته هم شده است.
یزدی: مثلا چه فیلمی؟
کرم پور: مثلا در مورد همین قضیه فلسطین و اسرائیل، وقتی که آقای اسپیلبرگ بعد از فیلمی که به نفع فلسطین ساخت، یک فیلم دیگری بنام «مونیخ» می سازد که اصلا در اسکار هم تحویل گرفته نمی شود ولی این فیلم کاملا به نفع فلسطین است.
یزدی: مونیخ به نفع فلسطینی هاست؟ اسپیلبرگ خودش یهودی است!
کرم پور: صهیونیزم با یهودی فرق می کند. صهیونیزم فرقه ای از یهودیت است. مانند اینکه من و شما مسلمان هستیم ولی شما انسان تندرویی هستید ولی من اصلا ربطی به این ندارم.
*کرم پور: به هیچ وجه منکر سانسور فیلم ها در آمریکا نیستم
جیرانی: یک نکته در حرف های آقای یزدی وجود دارد که به نظرم راجع به آن می توانیم تامل کنیم. در آمریکا و بعضی کشورهای دیگر هم یک سری ملاحظاتی وجود دارد که اجازه نمی دهند برخی از فیلم ها ساخته شوند...
کرم پور: حتما همین گونه است. من اصلا به هیچ وجه منکر سانسور فیلم ها در آمریکا نیستم...
جیرانی: اما یک نکته در اینجا وجود دارد و آن این است که آنها خلاف افکار عمومی فیلم نمی سازند، یعنی بر طبق افکار عمومی می سازند. نکته اینجاست که شما تمام سیاه نمایی را به سمت جریانات سال 88 بردید، یعنی ما قبل از 88 فیلم سیاه نما نداریم!؟
یزدی: چرا ! قبل از 88 هم فیلم های سیاه نما ساخته شده، بعد از آن هم ساخته شده است. من اینگونه مطرح کردم که یکی از مواردی که بحث های سیاه نمایی و ممیزی در اطراف آن زیاد وجود دارد بحث اتفاقات سال 88 است.
یک مطلب دیگری در اینجا وجود دارد. یک موقع شما می گویید که مثلا شما حرفتان درست است ولی شکل برخوردتان با این فیلم ها غلط است، که این یک موضوع دیگری است. این موضوعات باید از یکدیگر تفکیک شوند. من خواهش می کنم شما این ها را با یکدیگر قاطی نکنید.
جیرانی: در آمریکا و در دنیا به این صورت عمل می کنند که بر طبق افکار عمومی فیلم می سازند و به هیچ وجه خلاف افکار عمومی در داخل کشورشان عمل نمی کنند. ببینید افکار عمومی با ممیزی تفاوت دارد. آیا ما در اینجا به افکار عمومی توجه می کنیم؟ افکار عمومی یعنی برآیند تفکری که در مردم عادی جامعه، نه مردم حزبی و سیاسی، وجود دارد. ببینید ما به این دلیل می گوییم 88، چون بحث مهمی در جامعه است.
یزدی: به نظرم شما متوجه بحث من نشدید آقای جیرانی! شما خودتان گفتید که یک قسمت از سیاه نمایی قلب واقعیت است. من راجع به یک چیز ملموس صحبت می کنم. جریان 88 یک اتفاقی بود که درباره آن چند فیلم ساخته شد که من با همه آن فیلم ها مشکل دارم. چرا!؟ چون در تمامی این فیلم ها قلب واقعیت شده است.
کرم پور: یعنی با «قلاده های طلا» هم مشکل دارید؟
یزدی: نه! اتفاقا من قلاده های طلا را یک فیلم نقادانه و درست می دانم. شما هیچ کدام از فیلم هایی که راجع به 88 ساخته شده طرف دوم را نمی بینید.
کرم پور: اصلا فیلمی ساخته نشده که ما بخواهیم طرف دوم را هم ببینیم!
یزدی: همین هایی که ساخته شده، مثلا همین پل چوبی که شما ساختید!
کرم پور: پل چوبی که اصلا درباره 88 نیست. قصه من چیز دیگری است و اصلا اینجوری نیست. اتفاق فقط در سال 88 روایت می شود. اصلا هیچ چیزی از سال 88 در این قصه روایت نمی شود.
جیرانی: من نمی خواهم که در جریانات 88 باقی بمانیم، بلکه می خواهم سینمای سیاه نما را بررسی کنیم. سیاه نمایی یک موضوع کلی است که می تواند مصداق های مختلفی پیدا کند. مثلا شما می گویید «عصبانی نیستم» قلب واقعیت کرده و حرف شما کاملا قبول است. حالا اگر از جریانات سال 88 بگذریم، فیلم دیگری نیز می توانید نام ببرید که قلب واقعیت کرده باشد و سیاه نما باشد؟
یزدی: بله! مثلا فیلم خانم بنی اعتماد. من اصلا به 88 کاری ندارم و چون شما علاقه ندارید پرونده این موضوع را می بندیم. بحث من در واقع درباره سینمای سیاه نما، ارتباط موضوعاتی که در جامعه رخ می دهد و قلب واقعیتی که در فیلم ها ایجاد می شود.
کرم پور: اصلا تصور کنیم که این مواردی که شما می فرمایید درست است، حالا باید با اینها چکار کرد و چگونه برخورد کرد؟ باید به اینها ناسزا گفت و یا اینکه اینها را عامل اسرائیل و آمریکا دانست.
یزدی: کی گفته که شما عامل انگلیس و اسرائیلید؟
کرم پور: شما تیتر زدید که خبرنگار واشنگتن پست را در فیلمتان آوردید که این آقا فلان است و چنان است!
یزدی: بله! چون من خبرنگار را به طور کامل می شناسم، حالا اینکه شما نمی شناسید مشکل ما است.
*کرم پور: حرف شما بعضی مواقع متین و درست است اما بد گفته می شود
کرم پور: این چه حرفی است! خبرنگاری که مجوز دارد و در اینجا فعالیت می کند، دیگر این حرف ها نادرست است. شما نمی توانید هر چه که دلتان خواست بنویسید. مسئولیت پذیری و تشخیص باید وجود داشته باشد. هنگامی که مسئولیت پذیری و تشخیص وجود داشت همین ارزش ضد ارزش خواهد شد. حرف شما بعضی مواقع متین و درست است اما بد گفته می شود. شما تشخیص تان غلط است و درست نمی گویید. شما به چیزی حمله می کنید که اصلا غلط حمله می کنید و شما بی مهابا حمله می کنید.
یزدی: این یک بحث دیگری است. ممکن است شما بفرمایید که اصل این مطلب درست است و شما اینجا را بد زدید و یا تند زدید و یا اینجا را نباید اینگونه حمله می کردید. این موضوع قابل بحث است و می توان راجع به آن صحبت کرد.
*یزدی: فیلمی که از اتحادیه اروپا برای ترویج فرهنگ اروپایی ساخته می شود خوب است اما کسی که بهترین فیلم جشنواره فجر را می سازد برای اینکه از موسسه اوج پول گرفته باید به همه جواب بدهد!
راجع به فیلم های سیاه نما که شما فرمودید، به نظرم فیلم خانم بنی اعتماد فیلم سیاه و یک طرفه است. من باز هم می خواهم تاکید کنم که بحث امید در فیلم یک چیز سفارشی نیست، که البته من با کلمه سفارشی هم مشکل دارم. یک مشکلی در کشور ما وجود دارد و آن این است که فیلمسازی که از اتحادیه اروپا پول می گیرد تا برای ترویج فرهنگ اروپایی فیلم بسازد، همه خوشحالیم و خوشحالی می کنیم.
جیرانی: کدام فیلمساز پول گرفته است؟
یزدی: فیلم گذشته جناب اصغر فرهادی!
جیرانی: فیلم گذشته که ضد فرهنگ اروپاست و اروپایی ها قاعدتا نباید از این فیلم خوششان بیاید.
یزدی: این فیلم ضد مهاجرت است و جایزه اتحادیه اروپا را می گیرد.
جیرانی: فیلم گذشته که در واقع یک زن فرانسوی را به شدت بد نشان می دهد و اتفاقا یک فیلمی است که نباید اروپایی ها خوششان بیاد، به همین دلیل است که در «کن» جایزه نمی گیرد. زیرا اصلا این فیلم خلاف تفکر اروپایی است.
یزدی: اولین جایزه اتحادیه اروپا به این فیلم تعلق می گیرد و بعد هم بیان می شود که جایزه این فیلم برای ترویج فرهنگ اروپایی است. همین الان هم اگر به اینترنت دسترسی دارید می توانید مستندات این قضیه را براتان بیاورم. حالا فیلم به این هدف رسیده یا نه، من الان بحثی در این رابطه ندارم و با شما هم اختلاف نظر دارم، اما در رسانه های ما با افتخار از این موضوع یاد می شود.
جیرانی: خیلی هم با افتخار از این فیلم یاد نشد و حتی انتقادهایی هم به آن شد!
یزدی: ببینید الان مثلا می گویند فیلم بعدی از استرالیا پول گرفته و ساخته شده است یا پول از جمهوری چک گرفته می شود و آرم آن را بزرگ در آنجا درج می کنند و فیلم را می سازند، آن وقت کسی که بهترین فیلم جشنواره فجر ار می سازد برای اینکه از اوج پول گرفته بایستد به همه جواب بدهد!
کرم پور: اصلا این جوری نیست!
یزدی: چرا دقیقا همین گونه است!
کرم پور: من خودم داور جشنواره بودم و حتی جایزه ویژه داوران را به فیلم «ایستاده در غبار» اعطا کردیم...
یزدی: منظورم به شما نیست. بیماری که وجود دارد و تا یک چیزی اتفاق می افتد همه می گویند که سفارشی است.
کرم پور: چه اشکالی دارد؟
یزدی: از نظر شما اشکالی ندارد، ولی شما ببینید، محمدحسین مهدویان بیشترین سوالی که به آن جواب می دهد این سوال است که «فیلم شما سفارشی نیست؟». حال شما ببینید فیلم هایی که از فرانسه، جمهوری چک و اتحادیه اروپا پولشان می آید، هیچ کس با این فیلم ها مشکلی ندارد اما فیلم هایی که از موسسه اوج و حوزه هنری بیرون می آیند همه با این فیلم ها مشکل پیدا می کنند.
*کرم پور: مهم نیست پول فیلم از کجا می آید، فیلم باید جذاب باشد
کرم پور: به نظر من هر دو اینها اشکالی ندارند. فیلم مهم نیست که از کجا می گیرد، بلکه باید جذابیت داشته باشد. چرا فیلم «ایستاده در غبار» خوب است، چون درست حرفش را می زند، قشنگ حرفش را می زند. من خودم طرفدار فیلم ایستاده در غبارم. مهم نیست که حال پولش را از اوج یا جای دیگری گرفته باشد.
جیرانی: مهم نیست که آدم از کجا پول می گیرد، بلکه مهم این است که آدم وقتی فیلم می سازد، فیلم خودش را بسازد و فیلم سفارش دهنده را نسازد. مهم این است که فیلمی را بسازد که واقعیت موجود جامعه باشد. مهم نیست که من به عنوان اتحادیه اروپا پول داده باشم و یا من به عنوان اوج پول داده باشم. من می توانم با اتحادیه اروپا کار کنم ولی فیلمی را بسازم که هویت و واقعیت خودم را در آن نشان دهم، هویت ایرانی ام را در آن نشان دهم و این امر شدنی است.
*یزدی: اتحادیه اروپا به فیلمساز ما پول می دهد تا او خودش را نشان دهد؟!
یزدی: چرا اتحادیه اروپا باید از فیلمی حمایت کند که شما در آن هویت ایرانی خودتان را نشان دهید؟
کرم پور: فاند است. هیچ اشکالی نداره.
جیرانی: پس اگر شما بپذیرید آن سرمایه جهت تعیین می کند، پس برای شما هم جهت تعیین می کند.
یزدی: بله! من که مشکلی با جهت تعیین کردنش ندارم.
کرم پور: اتفاقا این بد است.
یزدی: چه اشکالی دارد!؟
کرم پور: اگر اشکالی ندارد که مسئله حل است. ما هم می گوییم اشکالی ندارد، ولی شما می گویید فقط باید ما جهت تعیین کنیم ولا غیر!
یزدی: بله! وقتی حوزه هنری با هدف دفاع از سبک زندگی اسلامی ایران و بحث منافع ملی ارزش قائل می شود و در این زمینه ها سرمایه گذاری می کند...
کرم پور: آخر چه حوزه هنری! حوزه هنری فیلم های ما را نشان نداد و همین مسئله باعث فروش فیلم های ما و خوشحالی ما شد.
یزدی: نه! اشتباه نکن، اتفاقا فیلم تو هیچ فروش هم نکرد!
کرم پور: اتفاقا من خودم شریک بودم و سه برابر سود کردیم.
یزدی: همان ون که گذاشته بودید جلوی سینما آزادی را در خاطر دارم!
کرم پور: ما ون را برای تمسخر شما گذاشته بودیم!
یزدی: شما می گویید که اوج دارد پول می دهد و یا حوزه هنری پول میدهد. سوال من اینجاست که اوج یا حوزه هنری برای چه پول می دهند؟
کرم پور: برای اینکه ارزشهایی را خودشان به آنها باور دارند را ترویج دهند.
یزدی: این ارزشها چیست؟
کرم پور: نمی دانم! آنها خودشان باید بیایند و توضیح بدهند. شما اگر نماینده آنهایی می توانی توضیح بدهی!
یزدی: این ارزشها که شما از آنها نام می برید، ارزشهای جامعه شماست.
کرم پور: ارزشهای جامعه را که مردم خودشان در جامعه تعیین می کنند و هیچ کس نمی تواند ارزشهای جامعه را به مردم درس بدهد!
*یزدی: در زمان مذاکرات هسته ای که فرانسوی ها بدترین توهین ها را به مردم می کردند سفارت فرانسه بیشترین میهمانی ها را می داد و بیشترین شوالیه ها را به هنرمندان ما تقدیم می کرد
یزدی: شما اگر بحث های هسته ای را در خاطر داشته باشید، می دانید که فرانسه پلیس بد ماجرا بود. بیشترین صحبت هایی که علیه ایران انجام می گرفت از زبان همین فابیوس بود، یعنی فرانسه در زمان هسته ای بدترینم موضع ها را علیه ما گرفت. در همان زمان هم بیشترین مهمانی ها و بیشترین جوایز توسط سفارت فرانسه توزیع می شد.
کرم پور: الان هم که پژو و رنو را می فروشد و شما همه سوار آنها می شوید؟
یزدی: این نتایج از رای شما بیرون آمده نه رای من! من که به این سیاست ها رای ندادم.
کرم پور: من می گویم که اینها را باید از هم تفکیکی کنید!
*یزدی: در جایی مثل اروپا که پولشان حساب و کتاب دارد چرا باید برای اعتلای کارگردان ما پول بدهند و هیچ انتظاری هم نداشته باشند؟
یزدی: من حرفم این است که در جایی مثل اروپا که رقم به رقم هزینه هایشان با حساب و کتاب است، چرا باید اتحادیه اروپا و یا فرانسه به یک کارگردان ایرانی پولی بدهند تا این کارگردان ایرانی رشد بکند و خودش را نشان دهد!؟ اینکه الان شما بخواهید بگویید ما در دورانی زندگی می کنیم که مرزهایی دیگر وجود ندارد و دوران اشتراکات فرهنگ ها و .. رسیده است، این موضوع کاملا ساده انگارانه است.
کرم پور: شما اگر آنها را به عنوان دشمن یک توده ای بدانید که دائما در حال گرفتن دیگران است...
یزدی: نه! من می گویم تمام تلاش و هزینه های اینها برای تامین منافع خودشان است.
کرم پور: بگذارید من یک مطلبی را خدمت شما عرض کنم. اینجایی که ما در آن زندگی می کنیم از لحاظ اقتصادی حومه دنیاست و اصلا ما در اقتصاد جهان به حساب نمی آییم
یزدی: مشکل شما همین طرز تفکراتتان است!
کرم پور: شما این را بدانید در کشوری 200 عدد ماشین در ماه وارد می شود، در مقایسه با یک ایالت در جنوب آمریکا در جنوب کالیفرنیا ماهانه بیست هزار ماشین فقط از تولیدات شرکت تویوتا وارد می شود!
یزدی: معیار قدرت یک کشور میزان تولید تویوتاست!؟
کرم پور: معیار اقتصاد این است. شما گمان می کنید که آنها نشسته اند و برای ما دائما در حال دسیسه اند، نه آقا! اصلا این حرف ها نیست. این یک فاندی است که اینها به یک کارگردان داده اند تا فیلمش را بسازد.
یزدی: چرا این کار را کرده اند؟
کرم پور: چون همه جهان این کار را انجام می دهند. ما هم این کار ار می کنیم. چون ارزشهای هنری فیلمنامه اش را بررسی می کنند و در فاندیشن می رود و از فیلمنامه اش دفاع می کند و این امتیاز را می گیرد. شما تا به حال در فاندیشن از فیلمنامه تان دفاع کرده اید!؟
یزدی: ببینید من نمی خواهم که این بحث به مجادله بکشد، من مطلبم را با یک سوال مطرح می کنم. کشوری مثل فرانسه می آید و به شما می گوید آقای کرم پور من می خواهم به شما پول بدهم تا شما فیلم بسازی. چرا فرانسه این کار را انجام میدهد؟
کرم پور: اصلا همچنین چیزی پیش نمی آید. تا به حال من چنین چیزی ندیده ام. شمای کارگردان یک فیلمنامه ای داری و برای آن به دنبال تهیه کننده می گردی و بالاخره با حساب و کتاب با یک نفر به توافق می رسی و فیلمنامه ات را می سازی.
یزدی: یا مثلا شما در یک جشنواره ای برنده می شود و به عنوان جایزه به شما یک پولی می دهند تا فیلم بعدی ات را بسازی!
کرم پور: بله اینگونه ممکن است.
یزدی: برای من این موضوع همیشه مبهم است چرا اینها این کار را انجام میدهند؟
کرم پور: ما هم این کار را می کنیم.
یزدی: شما در حوزه فیلم انسان های متخصصی هستید و خیلی بیشتر از من سابقه دارید. من می گویم در دورانی که رکود اقتصادی تمام دنیا را فرا گرفته و هر عددی برای اینها اهمیت دارد، برای من همیشه سوال است که چرا جمهوری چک به یک ایرانی پول می دهد تا فیلمی بسازد و در هنر و تجربه اکران کند؟
کرم پور: کدام فیلم را می گویید؟
یزدی: فیلم «یک شهروند معمولی» مجید برزگر!
کرم پور: این فیلم را یک آدم ایرانی که در جمهوری چک یک شرکت فیلمسازی دارد، حمایت کرده و این آقا به اینها اجازه می دهد تا از استودیوی شرکتش استفاده کنند و به جای آن فیلم را دو ملیتی کنند. حسن دو ملیتی بودن فیلم در این است که فیلم می تواند در فستیوال آنها هم شرکت کند. این مسئله خیلی ساده تر از این حرفهاست.
یزدی: ژاپن هم همین گونه است؟ الان چرا ژاپن در فیلم دونده زمین مشارکت می کند؟
کرم پور: ژاپن سالهاست از این کارها می کند. اینها ردیف بودجه دارند.
یزدی: این ردیف بودجه ها با چه هدفی تصویب شده است؟
کرم پور: اینها مثل حوزه هنری نیستند که افکار یک عده ای را به جامعه تزریق کنند...
یزدی: پس اینها به شما پول می دهند تا شما افکار آنها را در جامعه ترویج کنید.
*کرم پور: خارجی ها برای هنری که مورد تاییدشان باشد پول خرج می کنند
کرم پور: آنها برای هنر پول خرج می کنند.
یزدی: چه هنری!؟
کرم پور: هنری که مورد تایید آنها باشد.
یزدی: پس بر اساس منافع خودشان این کار را انجام می دهند.
کرم پور: بله! بر اساس منافع یک شرکت نه یک سازمان صهیونیستی!
یزدی: من هم همین را می گویم. یک کشوری بر اساس منافع خودش از یک سری کارگردان در کشورهای مختلف حمایت می کند...
کرم پور: شرکت؛ نه کشور! آنجا دولت پول نمی دهد بلکه شرکت ها هزینه می کنند و فقط در کشور ماست که دولت پول می دهد.
*یزدی: سینماگری که حاضر نیست با یک مدیر دولتی در اینجا عکس بیندازد در سال سه بار در مهمانی سفارت فرانسه شرکت می کند
یزدی: الان شما مثلا می بینید که در سفارت فرانسه جشن گرفته می شود و سینماگرهای ما هم در این مراسم شرکت می کنند. سینماگری که حاضر نیست با یک مدیر دولتی در اینجا عکس بیندازد در سال سه بار در مهمانی سفارت فرانسه شرکت می کند. البته طبعا منظورم یک عده معدودی از سینماگران هستند.
کرم پور: برای اینکه مدیر دولتی اذیتش می کند ولی سفارت فرانسه اذیتش نمی کند. شما از در سفارت که وارد می شوید به شما لبخند می زنند در حالی که شما به او اخم می کنید و به او ناسزا گفته و او را عامل جاسوسی می خوانید!
یزدی: اولا که اینگونه نیست و ثانیا اگر هم اینگونه باشد آیا این توجیه مناسبی برای این کار است؟
کرم پور: من می گویم که روش ها اشتباهاتی داشته که به اینجا رسیده ایم. شما این مطلب را قبول ندارید!
یزدی: چرا، ممکن است مثلا من جایی در خبرگزاری فارس خطا کرده باشم و مطلب را بد بیان کرده باشم ولی اصل حرفم که درست است. ممکن است در روش جایی تند رفته باشم!
به نظر من اولا یک بیماری خودکم بینی در بین ما وجود دارد و ثانیا کسی که هزینه فیلمش از خارج می آید بر روی سر همه جا دارد و کسی که بهترین فیلم جشنواره فجر را می سازد باید مورد سوال قرار بگیرد که
آیا شما فیلم سفارشی ساخته ای یا نه!؟ و یکی از مشکلات ما همین است.
*کرم پور: این را بپذیرید که یک نفر برود از فرانسه پول بگیرد و یک نفر دیگر هم از اوج. حالا ببینیم کدام بهتر می سازند!؟
کرم پور: این قطعا غلط است. من می گویم اگر جواب این حرف ها را با فیلم و افکار عمومی بدهیم همگی درست هستند. من اصلا مشکلی با این قضیه ندارم که حوزه فیلم جذاب بسازد، یا اینکه اوج فیلم «ایستاده در غبار» را بسازد. من صد در صد با این قضیه موافقم . ما باید از ارزش هایمان درست دفاع کنیم. هنگامی که از ارزش ها درست دفاع نمی کنیم قلب واقعیت و سیاه نمایی می شود. به نظر من سیاه نمایی یک مرزی دارد که میشه دو سر این مرز به یکدیگر می رسد. اگر شما این را بپذیرید با این را هم قبول کنید که یک نفر برود از فرانسه فاند بگیرد و یک نفر دیگر هم برود از اوج فاند بگیرد و حالا ببینیم کدام بهتر می سازند!؟ مردم هم بالاخره یک بینشی دارند و با توجه به فرهنگشان فیلم های خوب را انتخاب خواهند کرد.
یزدی: مردم هم برای تماشای این فیلم ها نرفتند ولی باز هم این فیلم ها ساخته می شوند. الان مثلا فیلم های اجتماعی این تیپی در جشنواره امسال هم زیاد دیده می شد.
جیرانی: یک نکته ای در اینجا وجود دارد و آن این است که آنها و شما دارید بر روی تفکر سرمایه گذاری می کنید. حوزه هنری با ساخت «مزار شریف» بر روی تفکر سرمایه گذاری می کند و اوج هم بر روی آقای حاتمی کیا سرمایه گذاری می کند. بحث اصلی اینجاست که هر دو این تفکرات به جامعه ایران می آیند و یک تفکر بیشتر مورد استقبال قرار می گیرد و یک تفکر کمتر. حالا سوال اینجاست که جامعه ایران چه اشکالی پیدا کرده که این تفکر کمتر مورد استقبال قرار گرفته است. شما همیشه این پارامتر جامعه را حذف می کنید و بعد قضاوت می کنید.
کرم پور: این همان نکته اساسی است که بعضی مواقع دوستان حرف های ارزشی و اساسی و کاملا درستی را می خواهند بیان کنند اما نمی توانند آن را درست بیان کنند و در بین مردم از آنها سلب اعتماد شده است. زیرا اینها نتوانستند خودشان را به عنوان یک گروه مرجع در جامعه نگه دارند و به آنها فکر می کنند که چرا شما شبیه ما نیستید! چرا جور دیگری با ما حرف می زنید، ولی آن فرد خارجی با مهربانی آغوشش را بر روی آنها می گشاید و آنها را در آغوش می گیرد. اگر آن آدم ها به مهمانی سفارت می روند و حاضر به عکس گرفتن با مسئولین نیستند من این مطلب را می پذیرم. اگر او می رود آنجا و آن پول را می گیرد و بعد شما اینجا می گویید که این آقا قلب واقعیت کرده و شما هم کاملا درست می گویید، اما چون شما با این آقا بد رفتار کردید، دیگر هیچ کس از تولید کننده تا مصرف کننده به حرف های شما اعتماد ندارند چون شما با اینها بد برخورد کردید.
یزدی: من این مطلب را قبول ندارم.
جیرانی: هیچ کس حرف شما یعنی وجود آن سفارش دهنده را رد نمی کند!
*یزدی: بارها جشنواره های نامدار خارجی به سینماگر ما گفته اند فلان سکانس را دربیاور تا فیلمت را بپذیریم
یزدی: من با بخشی از این مطالبی که شما فرمودید مشکل دارم. به گمانم نگاه ها به برخی از مناسبات جهانی ساده انگارانه است. اینکه من بگویم آقا شما این پول را بگیر و برای دنیای مدرن فیلم بساز، این به نظر من کمی ساده انگارانه است. چرا؟ چون مثال های نقض زیادی در این رابطه وجود دارد. مثلا برای میرکریمی، فرزاد موتمن، هادی کریمی و ... اتفاق افتاده که فیلم شان را به جشنواره ها داده اند و به آنها گفته اند که این سکانس تان را حذف کنید تا ما فیلم تان را بپذیریم. آیا این به خاطر یک تفکر مدرن است!؟ نه! بر اساس یک استراتژی است که آن کشور در قبال کشور ما دارد این تصمیمات اتخاذ می شود و این سینما هم در درون این استراتژی جای می گیرد.
کرم پور: البته کشورها فستیوال ها را تعیین نمی کنند.
یزدی: بالاخره مراکز قدرت با این مجموعه ها در ارتباط کاملند.
جیرانی: سیاست پیچیده تر از آن چیزی است که در تعاریف شما می آید. سیاست این طوری نیست که تو برو به آن فیلمساز پول بده تا علیه ایران فیلمم بسازد.
یزدی:بله! من این را می دانم که اینگونه نیست و بسیار پیچیده تر از این حرفهاست، شکل سفارش اش پیچیده است ولی نیت اش همان است.
جیرانی: نه! سیاست بر روی موج افکار عمومی داخل کشوری که با بخشی از حاکمیت دچار مشکل شده است سوار می شود. ببینید سیاست سوار می شود. آن مشکلی که بخشی از مردم با حاکمیت پیدا کرده اند را بخشی از ما داریم آنها را بزرگش می کنیم. اگر آن موج نباشد من نمی توانم سوار شوم. من بر موج افکار عمومی داخل کشوری که دچار یک تضادی شده است.
یزدی: من هم همین را می گویم. من هم می گویم که خارجی ها سوار بر این جریان می شوند دیگر! پس شما قبول دارید که خارجی ها با فیلمساز ما این کار را می کنند؟
کرم پور: چرا سوار می شوند؟ چون شما غلط عمل می کنید.
جیرانی: چرا سوار می شوند؟
یزدی: آن چیز دیگری است . شما آیا این را قبول دارید که آن خارجی ها به یک شکل پیچیده ای به فیلمساز ما سفارش می دهند و برای او میزانسن می چینند و بسیار حرفه ای این فرایند را مدیریت می کنند تا حرف خودشان را از زبان کارگردان ما بزنند؟
جیرانی: یک چیزی که در اینجا وجود دارد این است که آنها بر افکار عمومی سوار می شوند. شما به یک چیز را توجه نمی کنی! وقتی شما بر افکار عمومی سوار شوی می توانی آنها را جذب کنی اما وقتی نتوانی بر افکار عمومی سوار شوی نمی توانی آنها را جذب کنی. بنابراین شما از افکار عمومی غفلت می کنید.
کرم پور: الان همه ما می دانیم که چرا از تلویزیون جمهوری سلب اعتماد شده است. مردم ما امروز پای جم و من و تو نشسته اند، حالا اینکه من و تو از کجا پول در می آورد بماند، من اصلا راجع به ماهیت این شبکه ها نمی خواهم صحبت کنم. مردم ما امروز پای این شبکه ها نشسته اند.
من خودم دلسوز این داستان هستم. من آرزو دارم که مردم ما پای تلویزیون بنشینند، چون از بسکه رسمی حرف زده و سلب اعتمادش شده است از این رسانه ملی. یکی از بچه ها می گفت من مادرم هشتاد سال س
آخرین خبرها
- فرامرز اصلانی درگذشت
- آزادی توماج صالحی با قید وثیقه
- «عقابها» پرمخاطبترین فیلم تاریخ سینمای ایران!
- وحید تاج: بزرگترین ریسک زندگیام را نزد استاد شجریان انجام دادم
- با ۱۰ ورزشکار جذاب مرد دنیا در سال ۲۰۲۳ آشنا شوید
- حمایت ۲۶ صنف سینمایی برای علی دهکردی/ پاسخ مدیرعامل جدید خانه سینما
- استودیوهای بزرگ فیلمسازی «ایلان ماسک» را تحریم کردند
- همکاری برد پیت و آدام سندلر در کمدی نتفلیکس
- آتیلا پسیانی بلد بود از بیرحمیهای زندگی انتقام بگیرد
- علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما شد
- سانسور عجیب در سریال زخم کاری که خبرساز شد
- انتقاد شدید محمود گبرلو از برخورد تلویزیون با اصغر فرهادی
- تجلیل از مدس میکلسن و فوزی بنسعیدی در جشنواره مراکش
- درخواست دختر بیتا فرهی برای تشکیل تیم پزشکی
- چه کسی جک نیکلسون را به سینما برمیگرداند؟
- تشویق طولانی مسعود کیمیایی در «بازنمایش قصه ترانههای ماندگار»/ کیمیایی از غم نبود مهرجویی گفت
- انتقادات تند فهیم به «سرزمین مادری» و کمال تبریزی
- لیدی مکبث در تماشاخانه ایرانشهر
- جشنواره توکیو جایزه آکیرا کوروساوا را به ایناریتو و فوکادا اهدا می‌کند
- شان پن در نقش خودش بازی می‌کند/ حضور در یک سریال جنگی
مرتبط با خبر
خبرهای پربازدید
«بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونه‌ای از عیار شرافت در سینمای ایران است
برنامه نمایش و نشست تخصصی فیلم «بودن یا نبودن» با حضور فریدون جیرانی فیلمساز و مدیر نشست، شادمهر راستین فیلمنامه نویس و مهرزاد دانش منتقد سینما در موزه سینمای ایران برگزار شد. یه گزارش سینماسینما، فریدون جیرانی در ابتدای این نشست گفت: فیلم «بودن یا نبودن» در ابتدای دوره اصلاحات...
۱۴۰۳/۰۲/۲۷
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
عیاری نمونه‌ای از عیار شرافت در سینمای ایران است
نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی «بودن یا نبودن» به کارگردانی کیانوش عیاری چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت در موزه سینما برگزار شد. نوشته عیاری نمونه‌ای از عیار شرافت در سینمای ایران است اولین بار در سوره سینما پدیدار شد.
۱۴۰۳/۰۲/۲۷
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
فیلم های ۸۸ ای سینمای ایران
وقایع پس از انتخابات سال ۸۸ همچنان خبرساز است. اتفاقات و رویدادهای مهمی در بستر آن جریانات رخ داد
۱۳۹۵/۰۵/۲۹
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
روزهای پایانی «پرسه در حوالی من»/ اولین فیلم غزاله سلطانی در فجر
سینماپرس: فیلم سینمایی «پرسه در حوالی من» اولین ساخته بلند سینمایی غزاله سلطانی آخرین مراحل فنی خود را پشت سر میگذراند.
۱۳۹۵/۱۰/۱۱
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
«پرسه در حوالی من» آماده نمایش شد/ پر کردن فرم حضور در جشنواره فجر
سینماپرس: «پرسه در حوالی من» به کارگردانی غزاله سلطانی آماده نمایش شد، ضمن اینکه این فیلم فرم حضور در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر را هم پر کرده است.
۱۳۹۵/۰۹/۲۳
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
گشت‌وگذاری موسیقایی در فضای مجازی
واکنش همایون شجریان به انتشار مطالبی در فضای مجازی درباره زندگی شخصی‌اشو ملاقات رضا صادقی با یک کودک کار از مهم‌ترین مطالبی بود که در روزهای گذشتهدر فضای مجازیِ موسیقی ...ادامه مطلب نوشته گشت‌وگذاری موسیقایی در فضای مجازی اولین بار در بانی فیلم. پدیدار شد.
۱۴۰۳/۰۲/۲۶
حمایت رضا صادقی از علیرضا قربانی؛ نباید زنان را از کنسرت‌ها حذف کنیم
رضا صادقی در واکنش به حواشی پیش آمده برای کنسرت علیرضا قربانی گفت: «نباید هیچ بهانه‌ای برای حذف خانم‌ها از صحنه کنسرت باشد. درود به شرف علیرضا قربانی که پای ...ادامه مطلب نوشته حمایت رضا صادقی از علیرضا قربانی؛ نباید زنان را از کنسرت‌ها حذف کنیم اولین بار در بانی...
۱۴۰۲/۱۲/۱۵
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
«کاناپه» کیانوش عیاری پنجشنبه به دفتر جشنواره فجر می رسد
سینماپرس: مجری طرح «کاناپه» از ارایه نسخه کامل این فیلم به دفتر سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر در روز پنجشنبه ۱۶ دی ماه خبر داد.
۱۳۹۵/۱۰/۱۵
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
آخرین خبر از فیلم کیانوش عیاری/ فیلمبرداری «کاناپه» در چاپخانه مرزداران
سینماپرس: فیلمبرداری فیلم سینمایی «کاناپه» به کارگردانی کیانوش عیاری به چاپخانه ای در مرزاداران رسید.
۱۳۹۵/۰۷/۲۸
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
پوستر فیلم سینمایی «همسایه شما، زهره» به کارگردانی علی درخشنده که از چهارشنبه ۵ اردیبهشت در سینماهای گروه هنر و تجربه اکران می‌شود؛ منتشر شد. به گزارش سینماسینما، پوستر این فیلم سینمایی را مجید برزگر طراحی کرده است. این درام روانشناختی، نخستین اثر سینمایی علی درخشنده است. رویا افشار،...
۱۴۰۳/۰۲/۰۳
پوستر «همسایه شما، زهره» منتشر شد
پوستر فیلم سینمایی «همسایه شما، زهره» به کارگردانی علی درخشنده با طرحی از مجید برزگر منتشر شد. نوشته پوستر «همسایه شما، زهره» منتشر شد اولین بار در سوره سینما پدیدار شد.
۱۴۰۳/۰۲/۰۳
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
تجلیل تهیه‌کنندگان از هفت ستاره سینما در آیین سپاس تهیه کنندگان
سومین آیین سپاس تهیه کنندگان سینمای ایران به همت جامعه صنفی تهیه کنندگان برگزار شد. تقدیر از ۷ ستاره هنر هفتم در سومین آیین سپاس تهیه کنندگان به گزارش فارس، ...ادامه مطلب نوشته تجلیل تهیه‌کنندگان از هفت ستاره سینما در آیین سپاس تهیه کنندگان اولین بار در بانی فیلم. پدیدار...
۱۴۰۲/۱۰/۳۰
واکنش انتقادی مهدی کرم پور به اظهارات محمدمهدی اسماعیلی، گزینه پیشنهادی وزارت ارشاد
مهدی کرم پور با انتشار یادداشتی به اظهارات محمدمهدی اسماعیلی، گزینه پیشنهادی وزارت ارشاد واکنش نشان داد . به گزارش سینماسینما ،مهدی کرم پور در یادداشت خود نوشت :یکى از وزارت‌خانه‌هایى که به دلیل رشد فن‌آورى‌هاى نوین به کل از ماموریت و ماهیت خود خارج و بوروکراسى عریض و...
۱۴۰۰/۰۵/۲۷
صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی
سینماسینما، حسین آریانی «چهارشنبه‌سوری» سومین فیلم اصغر فرهادی که بخش اول از سه گانه اش (در کنار فیلم های درباره الی و جدایی نادر از سیمین) درباره قضاوت، دروغ و پنهان کاری است، دربردارنده ی نخستین زمینه سازی ها و کوشش ها برای شکل گیری مولفه های اصلی آنچه ما...
۱۴۰۳/۰۲/۱۷
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنش‌ها/ یادداشت کیوان کثیریان
سینماسینما: کیوان کثیریان در مجله واو نوشت: سینمای ایران پس از انقلاب، بازیگران پرتعدادی را به خود ندیده که بتوانند سالیان دراز خود را در سطح اول سینما حفظ کنند. شهاب حسینی یکی از این چهره‌های کم شمار است. او گرچه کمی دیر- در ۲۸ سالگی- بازی جلوی دوربین سینما...
۱۴۰۳/۰۲/۱۴
انتقاد فرزاد موتمن از شرایط فعلی سینمای ایران؛ نیاز به دگردیسی دارد
فرزاد موتمن با اشاره به اینکه در سینمای ایران تنوع ژانر وجود ندارد ابراز امیدواری کرد بخش خصوصی بتواند دوباره در سینما جان بگیرد و تهیه‌کنندگان از سرمایه شخصی خود ...ادامه مطلب نوشته انتقاد فرزاد موتمن از شرایط فعلی سینمای ایران؛ نیاز به دگردیسی دارد اولین بار در بانی فیلم....
۱۴۰۳/۰۱/۲۸
فرزاد موتمن : صادقانه می گویم فیلمم را به جشنواره ارایه کردم
فرزاد مؤتمن با اعلام اینکه فیلم «شبگرد» توسط هیأت انتخاب جشنواره فجر رد شده، گفت که برای دریافت مجوز اکران عمومی فیلمش اقدام کرده است.
۱۴۰۰/۱۰/۰۸
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
خیلی از بازیگران شناخته شده سینمای ایران فن بیان خوبی ندارند!
نشست خبری انیمیشن «فیلشاه» با حضور هادی محمدیان کارگردان، حامد جعفری تهیه‌کننده، حسن ایوبی تدوینگر، حسین مهدوی صداگذار، مهدی پاکدل مدیر تولید، سعید شیخ‌زاده صداپیشه در پردیس ملت برگزار شد. در این نشست سعید شیخ زاده مدیر صدا پیشه‌های این انیمیشن گفت یکی از دلایل استفاده نکردن انیمیشن سازان ایرانی...
۱۳۹۶/۱۱/۱۴
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
فیلم «پشت دیوار سکوت» به دفتر جشنواره فیلم فجر تحویل داده شد
سینماپرس: فیلم سینمایی «پشت دیوار سکوت» جدیدترین اثر مسعود جعفری جوزانی با موضوع خون‌های آلوده فرانسوی امروز سه‌شنبه ۱۲ بهمن ماه جاری به دفتر سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر تحویل داده شد.
۱۳۹۵/۱۱/۱۲
از یک تا ۲۰میلیون یورو؛ کمک مجمع سرمایه‌گذاران کن به کدام فیلمسازان می‌رسد؟
بانی‌فیلم: روبن اوسلاند و رخشان بنی‌اعتماد در میان کاندیداهای جذب سرمایه برای فیلم بعدی هستند. به گزارش خبرنگار بانی‌فیلم از فرانسه، روبن اوسلاند و رخشان بنی‌اعتماد به همراه چند فیلمساز ...ادامه مطلب نوشته از یک تا ۲۰میلیون یورو؛ کمک مجمع سرمایه‌گذاران کن به کدام فیلمسازان می‌رسد؟ اولین بار در بانی...
۱۴۰۳/۰۲/۱۲
رخشان بنی‌اعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایه‌گذران بازار فیلم کن
سینماسینما، پاریس: روبن اوستلوند، رخشان بنی‌اعتماد و جمعی دیگر از کارگردانان مطرح در مجمع سرمایه گذران بازار فیلم کن شرکت می‌کنند. امروز در پاریس یک مجله فرانسوی به نقل از مجله اسکرین از معاملات و پروژه‌های بین‌المللی که قرار است در طول جشنواره کن ۲۰۲۴ برگزار شود، خبر داد. این...
۱۴۰۳/۰۲/۱۲
معاون هنری وزارت ارشاد، محسن چاوشی را شادمهر عقیلی نکند
وضعیتی که معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای محسن چاوشی رقم زده، این خواننده را به مسیر تهدید برای انتشار آلبوم تازه‌اش قرار داده است؛ اتفاقی که پیش از این برای شادمهر عقیلی رخ داد و مقدمه خروج او از ایران شد و از این حیث انتظار می‌رود...
۱۳۹۷/۰۵/۱۹
گفت‌وگو با «علیرضا عصار» به بهانه انتشار آلبوم جدیدش
احساس می‌کند مسیرش را درست رفته و می‌گوید استقبال مخاطبانش خستگی او را در برده است؛ علیرضا عصار بر ایدئولوژی خود پایبند است اما بدش نمی‌آید در موسیقی کارش، تغییراتی ایجاد کند.می‌گوید از هنر و موسیقی صحبت می‌کند و کاری به سیاست ندارد؛ معتقد است همه دیر یا زود از...
۱۳۹۶/۱۰/۱۲