بازیگر «تایتانیک»: نقش های عجیب و غریبی که بازی کرده ام با معیارهای هالیوود نمی خواند

 پرویز نوری بازیگر قدرتمند فیلم هایی چون «مصیبت» و «تایتانیک» در ۶۹ سالگی از ۴۰ سال فعالیت هایش در عرصه سینما و تلویزیون سخن می گوید. او گفته است: «من نقش های عجیب و غریبی بازی کرده ام که با معیارهای هالیوود نمی خواند». در این جا حرف هایش را درباره فیلم ها و سریال هایی که بازی کرده، می خوانید:  «قایق عشق» (۱۹۷۸)- The Love Boat در یکی از اولین نقش هایم در قالب مسافری به نام «سلی آلیسون» ظاهر می شدم که تازه با شوهرم (با بازی جان روبینستین) ازدواج کرده بودم و زمان های سختی را می گذراندم. هر بار که می آمدیم یک جورایی زندگی مشترک خودمان را حفظ کنیم، اتفاقی مانع می شد. ما قرار بود که به مکزیک سفر کنیم اما سوار قایق اشتباهی شده بودیم. «همه فرزندان من» (۱۹۸۴) All My Children بعد از سریال های تلویزیونی «قایق عشق»، «پزشکان» و «روزهای زندگی»، نقشی را مقابل ملکه سریال های خانوادگی سوزان لوچی برعهده گرفتم. نقش یک زن بی رحم را داشتم که با «اریکا» (لوچی) در زندان به سر می بردم. حقیقتاً تحت تأثیر سوزان قرار گرفته بودم و او کمک می کرد تا دیالوگ ها را به راحتی حفظ کنم. «مصیبت» (۱۹۹۰)- Misery در این برداشت از داستان دلهره انگیز استیون کینگ، نقش زنی خطرناک به اسم «آنی ویلکز» را بازی می کردم که نویسنده مورد علاقه ام «پل شلدون» (با بازی جیمز کان) را به گروگان می گرفتم… به خاطر این نقش هم اسکار گرفتم. هواخواهان این فیلم مدام به شوخی از قوزک پا حرف می زنند، در آن صحنه های وحشتناک، همین فقط! «تایتانیک» (۱۹۹۷)- Titanic نقش آن زن اشرافی «مالی برآن» در چنین فیلم پُر هزینه و عظیمی زیاد مناسب من نبود. بعداً دانستم که در واقعیت این زن آن نبوده که در سناریو آمده است. «مالی» در اساس پس از نجات از کشتی، با ملوانی به زندگی ادامه می داد، چون به آن ملوان کُت خز خودش را کادو می داد. «رنگ های اولیه» (۱۹۹۸)- Primary Colors در قالب یک زن سیاسی «لیبی هولدن» تلاش می کردم موقعیت بیل کلنیتون را در نخستین روزهای انتخاباتی اش رو به راه کنم. به نظرم پروژه ای بسیار شگفت انگیز و قابل توجه بود. متأسفانه زمانی که فیلم به نمایش درآمد مردم بیش تر حواس شان به اتفاقات و ماجراهایی بود که در کاخ سفید می گذشت بنابراین توجه لازم را به فیلم نداشتند. با این همه، بازی ها عالی بود خصوصاً جان تراولتا به نقش کلینتون. برای بازی در این فیلم نامزد اسکار نقش مکمل شدم. «درباره اشمیت» (۲۰۰۲)- About Schmidt بازی با جک نیکلسون در این فیلم مفهوم برانگیز برایم موقعیتی خاص بود. برای سومین بار نامزد اسکار شدم اما آن چه برایم خاطره انگیز بود رابطه صمیمی با جک بود و او به شدت شوخ طبع بود و اغلب نمی توانستم از پس جواب به متلک هایش بربیایم. «بهاران گرم» (۲۰۰۵)- Warm Springs در این فیلم برای تلویزیون- که به ماجرای زندگی «فرانکلین رُزولت» می پرداخت- جایزه «امی» گرفتم. البته نقشم آن چنان پرورانده نشده بود ولی سعی کردم تا آن جا که قدرت داشتم به جزییات بازی و شخصیت محوله ام توجه کنم. البته بگویم پیش از این فیلم دوازده بار نامزد «امی» شده بودم. «جاده انقلاب» (۲۰۰۸) Revolutionary Road بار دیگر با لئوناردو دی کاپریو و کیت وینسلت در این فیلم تراژدی ظاهر گشتم. ما قبلاً در «تایتانیک» همبازی بودیم و از آن زمان همیشه با هم دیدار داشتیم. هر دوی آن ها دوست داشتنی بودند. کارگردان فیلم شوهر کیت وینسلت بود و بیش تر روی بازی او تمرکز می کرد. در یکی از روزها که من بازی داشتم رفتم نزدیک او و آهسته گفتم: «بد نیست به من هم همان توجه را داشته باشی». «دو مرد و نصفی» (۲۰۱۲) Two and a Half Men هنگامی چارلی شین در سال ۲۰۱۱ از بازی در این سریال کمدی اخراج شد، من به جایش نقش روح را به عهده گرفتم. بعد به همه اعضای خانواده در داستان گفتم نیامده ام آن ها را عصبانی کنم. آن ها هم خوب با من رفتار کردند و بعد به چارلی شین گفتم تو آن قدر زن ها را اذیت کردی من به عنوان یک روح می خواهم کاری کنم که در آینده به صورت یک زن وارد این دنیا شوی! جالب این بود که من به خاطر بازی در این بخش از سریال جایزه «امی» گرفتم در حالیکه شین در طول زمان ها بازی نتوانسته بود بگیرد. «داستان هراس آور آمریکایی» (۱۶-۲۰۱۳)- American Horror Story در چهار فصل این سریال نقش داشتم. تابستان سختی برایم در سال ۲۰۱۲ بود. شویی که در آن بازی می کردم «قانون هری» کنسل شده بود و بعد هم معلوم شد که دچار سرطان سینه ام. تصورم این بود که به آخر خط رسیده ام. دوست من جسیکا لنگ مرا به رایان مورفی معرفی کرد و او نقش «دلفین» را در این سریال ترسناک به من سپرد. در حقیقت باید بگویم مورفی زندگیم را تغییر داد. «از هم گسیخته» (۲۰۱۷)- Disjointed من نقش «روت» را در این سریال جذاب داشتم که به خاطر دوست بیمارم می خواستم تلاش کنم ماری جوانا قانونی شود. «روت» واقعاً روحیه یک هیپی را داشت و حقیقتاً بانویی بسیار باحال بود.

نوشته بازیگر «تایتانیک»: نقش های عجیب و غریبی که بازی کرده ام با معیارهای هالیوود نمی خواند اولین بار در بانی‌فیلم پدیدار شد.