به گزارش ایسنا، روزنامه جام جم نوشت: «علی حاتمی در سال ۱۳۶۸ فیلم «مادر» را ساخت. یعنی دقیقا دو سال پیش از آن که شاهکارش «دلشدگان» را در سال ۱۳۷۰ بسازد. «مادر» ماجرای روزهای پایانی عمر مادری پیر است که در خانه سالمندان به سر میبرد. او که بعد از سالها تلاش و تحمل مشکلات بسیار و بزرگکردن فرزندانش اکنون در آستانه مرگ قرار گرفته است، از فرزندانش میخواهد که او را به خانه قدیمیشان ببرند و خود نیز در این روزهای پایانی در آنجا جمع شوند.
شهید سیدمرتضی آوینی در سالهای ابتدایی دهه ۷۰ و درست زمانی که «مادر» روی پرده رفته بود، قلمش به نقد رفت و نکاتی را درباره حاتمی گفت که شاید برای طرفدارانش چندان خوشایند نبود. آوینی چنین نوشته بود: «باید منتظر باشیم که همه، روزی به زج زدن بیفتند. باز هم آقای علی حاتمی و دلمشغولیهای خستهکنندهاش؛ دلبستگیاش به عهد قجر و آت و آشغالهای صندوقخانههای متروک و آدمهایی نیستآبادی، اما با بزک و دیالوگهای پرتکلف و حکاکیشدهای که حتی برای رعایت جناس و قافیه، کجومعوج شدهاند، آن هم از دهان تیپهای تصنعی که این کلمات در دهانشان زیادی میکند ... این کلمات در دهان همه زیادی میکند و من نمیدانم که اصلا این طرز نوشتن و حرفزدن اگر به درد سینما و تئاتر نخورد، به چه درد دیگری ممکن است بخورد!
باز هم داستان به نحوی به همان روزگار نهچندان دوری بازمیگردد که تهران قدیم در سرازیری مست فرنگی شدن افتاده بود؛ اول آدمها و بعد اشیا ... عهد قجر آخرین دوره اضمحلال تاریخی این قوم است پیش از سلطه تمامعیار شیطانپیر ... و نمیدانم آن آشی که در سفارت انگلیس پخته بودند چه معجونی بود که همه را «آشخور» کرد غیر از روزهدارها را! کفر فرنگی مثل آسفالت سیاه داشت همه کرتها و مزارع سرسبز را میپوشاند تا راه اتومبیل را هموار کند و از آن بدتر، آدمها را بگو که هفتاد و دو رنگ شهر فرنگ آن قدر در خطوخال کراواتی که گریبانگیرشان شده بود، غرق شده بودند که سر ریسمان را نمیدیدند که در دست کیست! دلبستگی به این دوره چه معنایی میتواند داشته باشد؟»
آوینی در ادامه به حاتمی میگوید که شما با فرهنگ و فضایی که با فرهنگ و سنت ما سروکار دارد، کلیشهای برخورد کردی؛ در حالی که ما در همان حوض خانه نیز وضو گرفتیم و در همان حیاط و ایوان نماز خواندیم و آنها را میشناسیم. این تم شما توریستی است و برخاسته از حقیقت فرهنگ و سنت ایرانی نیست.»
انتهای پیام
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
به مناسبت سالروز تولد استاد محمدرضا لطفی، سه سکانس از فیلم «حاجی واشنگتن» علی حاتمی را ببینید که با بازی عزتالله انتظامی و ساز لطفی جاودانه شده است. نوشته دل سپارید به موسیقی لطفی اولین بار در سوره سینما پدیدار شد.
۱۴۰۲/۱۰/۱۸
منتظر بمانید..
شهرام شهیدی با بیان اینکه ایرج پزشکزاد در قله رمان طنز ایران قرار دارد، میگوید: میتوانم بگویم او علی حاتمی ادبیات ایران است زیرا جزئیاتی که علی حاتمی در سینما ...ادامه مطلب
۱۴۰۰/۱۰/۲۳
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
حمید نعمتالله در سینماتک ۴۸۵ خانه هنرمندان ایران که به نکوداشت زندهیاد علی حاتمی اختصاص داشت، گفت: در هنگام ساخت «قاتل و وحشی» که نمونه مشابهی در سنت فیلمسازی ایرانی نداشت فهمیدم که علی حاتمی در ساخت آثارش چقدر تنها بوده است. امروز اگر فیلمی درباره دوران قاجار میسازیم و...
۱۴۰۰/۰۹/۱۶
منتظر بمانید..
حمید نعمتالله با اشاره به اینکه سنت فیلمسازی علی حاتمی در ایران و دنیا بیسابقه بوده، بیان کرد: در هنگام ساخت «قاتل و وحشی» که نمونه مشابهی در سنت فیلمسازی ایرانی نداشت، فهمیدم که علی حاتمی در ساخت آثارش چقدر تنها بوده است.
۱۴۰۰/۰۹/۱۶
منتظر بمانید..
سینماسینما، محمدرضا بیاتی* ۱۴ آذر سالروز درگذشت علی حاتمی است. او در ۵۲ سالگی رفت. بسیار زود. با معیارهای امروز مقایسه کنیم سفر او را نابهنگامتر احساس میکنیم وقتیکه میبینیم سن ازدواج و شروع زندگی از ۴۰ سال هم گذشته است. برای بازیگران و دیگران ۵۰ سالگی، میانسالی است ولی...
۱۴۰۰/۰۹/۱۵
طاهره آشیانی در جام جم نوشت : ما یکی از کشورهایی هستیم که از همان اوایل اختراع سینما در دنیا به آن روی خوش نشان دادیم و سینما دار شدیم. آن هم نه فقط با ساخت سالن سینما و اکران فیلم های خارجی. ایران از همان اول فیلمساز...
۱۴۰۰/۰۹/۱۵
منتظر بمانید..
همین که امثال علی حاتمی نماندند تا شاهد مصیبزدگی این روزهای سینمای ایران باشند و تُرکتازی و صدرنشینی جماعت سُفله را ببیند و میدانداری ابتذالهای مهوع را نظاره کند باید ...ادامه مطلب
۱۴۰۰/۰۹/۱۵
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
مریم ضیغمی در خراسان نوشت : دوستی سعید امیرسلیمانی یار غار و رفیق صمیمی و قدیمی زنده یاد علی حاتمی ملقب به سعدی ایران، نه تنها جلوی دوربین، بلکه از همان ابتدای جوانی به خانه ها و همبازی شدن دختران شان کمند و لیلا هم کشیده شد. به...
۱۴۰۰/۰۹/۱۵