دویچه وله نوشت:رضا علامهزاده این نمایش تکنفره را بر اساس فیلمنامه «سوگواره پیران» خود نوشته که بیش از ۲۰ سال پیش به تحریر درآورده بود؛ متنی سنگین همسنگ با شاهنامه با اجرای تنها یک بازیگر و یک نیمکت.
او به دویچهوله میگوید با دیدن نمایشنامه «کشف آمریکا» اثر داریوفو که نمایشی تکنفره است به این فکر افتاده که سناریوی سوگواره پیران خود را به نمایشی تکنفره تبدیل کند. داستان آشناست؛ داستان کیخسرو پسر سیاوش که پس از کشته شدن پدرش به دستور افراسیاب، پادشاه توران، تنها با خردورزی پیران ویسه از مرگ در امان میماند و در نهایت با کمک گیو، سردار ایرانی به ایران میگریزد و پادشاه ایران میشود.
با وجود تلاش پیران ویسه در تمامی این سالها برای جلوگیری از جنگ میان ایران و توران بر سر خون سیاوش ، در نهایت این جنگ در زمان پادشاهی کیخسرو در میگیرد و خود پیران قربانی آن میشود.
این تراژدی شاید از این رو که در نهایت آن کس که بیش از همه علیه جنگ بود به دستور آنکه بزرگش کرده و برای او حکم پدر را دارد کشته میشود، مانند دیگر تراژدیهای شاهنامه باشد اما رضا علامهزاده آن را از این نظر که نمایشی از خردورزی و صلحجویی است مجزا از سایر داستانهای جنگی شاهنامه میداند و از همین رو این بخش از شاهنامه را برای بازروایی انتخاب کرده است.
او میگوید: «مرغوای جغد جنگ به نظر من الان هم در ایران و خاورمیانه و هم در تمام جهان به گوش میرسد. از این زاویه مسئله نفرت از جنگ چیزی است که هر آدم روشنفکر و آگاهی باید آن را بازتاب دهد.»
تنها بازیگر این نمایش- حمید عبدالملکی- با یک دست لباس ساده که در کل نمایش تغییر نکرد و با بازی در بیش از ۱۰ نقش؛ گاه در قالب پیران، گاه افراسیاب و گیو و گاه فرنگیس یا همسر پیران و تکهای نیز به عنوان نقال و شاهنامهخوان، با تنها دکور موجود- یک نیمکت- بیش از یک ساعت نفس را در سینه تماشاگر حبس کرد.
نوشته «جغد جنگ»، نمایشی از خردورزی و صلح علیه جنگ اولین بار در بانیفیلم پدیدار شد.
منتظر بمانید..
منتظر بمانید..
اگر از منظر مطالعه تطبیقی به پوستر در ایران نگاه کنیم، حدفاصل سال های کودتای مرداد ۳۲ تا انقلاب بهمن ۵۷ سال های درخشش و اوج هنر در ایران است، چرا که بستر و خیزش اجتماعی فراهم شده که در آن جلال آل احمد، رضا براهنی و سیمین دانشور در...
۱۳۹۵/۰۵/۰۹