نفوذ عصر طلایی تلویزیون به بازارهای بین المللی از «تابو» تا «پاپ جوان»

پس زمینه ساخت پروژه های تلویزیونی طی یک دهه گذشته تغییرات بسیاری کرده و حالا بزرگترین و نام دارترین شبکه های آمریکایی و اروپایی به طور مداوم با یکدیگر شراکت می کنند تا سریال های جذاب و جاه طلبانه بسازند و این پروسه برای همه از مخاطبان گرفته تا سازندگان، سودمند است.

به گزارش بانی فیلم به نقل از ورایتی، این «عصر طلایی» درام تلویزیونی که طی دهه گذشته صفحه های تلویزیون را اشباع کرده ممکن است به زودی به عنوان «عصر طلایی درام» هم در نظر گرفته شود.

حجم و گستره سریال های تلویزیونی تولید مشترک بین المللی بین استودیوهای هالیوودی و شبکه های تلویزیونی و همتایان خارجی آن ها به طور مداوم رو به رشد بوده است. چون حتی با توجه به فعالیت های تولیدی فعلی در ایالات متحده در این لحظه اوج تلویزیون، جستجو برای استعدادهای قابل توجه، ایده های تازه و پروژه های متمایز مرزی نمی شناسد.

زک ون آمبورگ، رییس سونی پیکچرز تلویژن می گوید: «وقتی در حال حاضر می خواهیم یک سریال جدید را بفروشیم، دیگر فقط با ای ام سی و شوتایم و اف اکس صحبت نمی کنیم، بلکه با کانال پلاس و تی اف وان و چنل۴ هم مکالمه ای را آغاز می کنیم. نه تنها آن بیرون دنیایی بسیار بزرگ وجود دارد، بلکه اگر شما به سرعت به این فکر نکنید که چه پروژه ای می تواند در سطح جهانی جواب بدهد، فقط دارید سریال هایی که باید در این زمینه بتوانند عملی بشوند را نادیده می گیرید. بهتر است این بازارها را درک کنید.»

یک نیروی رانشی دیگر علاقه و توجه نسبت به زیرساخت های خلاق موجود خارج از آمریکا این حقیقت است که فروش بین المللی به بخشی حیاتی از سودمندی سریال های تلویزیونی آمریکایی بدل شده است. مدیران استودیویی می گویند تا ۷۰ درصد سود سریال های تلویزیونی یک ساعته از فروش خارج از آمریکا به دست می آید. علاوه بر این، مزایای اقتصادی فیلمبرداری خارج از کشور، از برنامه های تشویقی مالیاتی گرفته تا دلاری قدرتمند که باعث می شود بودجه یک سریال قدرت بیشتری از داخل آمریکا داشته باشد، و همچنین محدودیت استعدادها در آمریکا فاکتورهای بزرگی بوده اند.

علاوه بر این، افزایش شبکه های تلویزیونی خصوصی و حالا هم پلتفورم های استریمینگ در اروپا و دیگر مناطق کلیدی باعث شده که علاقه نسبت به سریال های اوریجینال چیزی فراتر از آن هایی برود که واردات مستقیم از هالیوود هستند. متخصصان تلویزیونی می گویند افزایش ترافیک دو طرفه در زمینه تولید مشترک یکی از تغییرهای بزرگ سال های اخیر بوده است.

پروژه های بیشتر و بیشتری با حضور استعدادهای درجه یک آمریکایی دارند دستورهای ساخت اولیه شان را از شبکه های خارج از آمریکا دریافت می کنند. یکی از بهترین مثال های این مسئله سریال «رویاهای الکتریک فیلیپ کی. دیک» محصول سونی تی وی است که با حضور برایان کرنستون و با شورانری رونالد دی. مور در چنل۴ شکل گرفت و بعد در ایالات متحده و دیگر بازارها توسط آمازون توزیع شد.

سریال «پاپ جوان» اچ بی او در میان موج اخیر سریال های بزرگ محصول های مشترک است که از شبکه های اسکای آتلانتیک و کانال پلاس برمی خیزد؛ مثال های دیگر هم سریال «تابو» با نقش آفرینی تام هاردی از شبکه های اف اکس و بی بی سی؛ و همچنین «انسان ها» ای ام سی است که با همکاری چنل۴ ساخته شده است. از طرف دیگر اچ بی او اخیرا قراردادی برای «شیبدن هال» با بی بی سی امضا کرد که یک درام بازه ای ساخته سالی وین رایت است که «دره شاد» را خلق کرده بود. سریال های این چنینی بسیار دیگری هم در راه هستند.

اریک شرایر، رییس برنامه ریزی اوریجینال برای اف اکس نتوورکس و اف اکس پروداکشنز می گوید: «راستش را بخواهم بگویم من هر روز صبح که سر کار می روم در مسیرم به بریتانیا زنگ می زنم.»

درجه همکاری در پروژه های مشترک بسیار بالاتر است، مخصوصا در پروژه های مشترک بین بریتانیا و ایالات متحده، چون همکاری ها در بازه های آغازین پروسه تولید سریال آغاز می شود. شوتایم در پروژه درام «پارتیزان» به تهیه کنندگی جان ریدلی اسکات به فاصله بسیار کمی بعد از اینکه این پروژه وارد بازوی سرگرمی شبکه اروپایی اسکای آتلانتیک شد، با آن قرارداد بست.

گری لوین، رییس برنامه ریزی شوتایم می گوید: «جان و ایدریس (البا) آمدند و ایده سریالی را دادند که عملا تولد جنبش «جان سیاه پوستان اهمیت دارد» در بریتانیای کبیر بود. شانس کار کردن با استعداد ترکیبی آن دو نفر چیزی بود که نمی شد جلویش مقاومت کرد. بسیار هیجان زده بودیم که بتوانیم بخشی از آن پروژه باشیم.»

شوتایم در گذشته خیلی از فرصت تولید سریال مشترک با خارجی ها استقبال نمی کرد چون مدیرانش احساس می کردند کنترل کیفیت در چنین پروژه‌هایی کم است. لوین می گوید: «متاسفانه نیروی رانشی بیشتر پروژه های بین‌المللی قراردادهایی است که بسته می شوند، نه خلاقیت، به همین دلیل ما همیشه مقابل آن ها ایستادگی کردیم.»

اما این مسئله چند سال پیش با کمدی «اپیزودها» تغییر کرد که تلاشی مشترک بین شوتایم و بی بی سی بود. ایده اصلی این سریال این بود که وقتی سریال تلویزیونی یک زوج بریتانیایی در ایالات متحده بازسازی می شود و مت له بلانک به عنوان ستاره آن انتخاب می شود، یک شوک فرهنگی به آن ها وارد می شود و همین مسئله باعث شد که در این همکاری مشترک، نکات ظریف کاملا مورد توجه قرار بگیرند تا مخاطبان هر دو کشور از آن راضی باشند.

رابطه شوتایم با اسکای آتلانتیک هم طی سال های اخیر بسیار رشد کرده چون اسکای قرارداد دارد تا برنامه های شوتایم را در پلتفورم تلویزیونی ماهواره ای خود در بریتانیا، ایرلند، آلمان، ایتالیا و اتریش به نمایش بگذارد. شوتایم و اسکای آتلانتیک ماه گذشته هم دوباره نیروهای شان را کنار هم گذاشتند تا سریال لیمیتد «مِل رُز» را بسازند که بندیکت کامبربچ در آن نقش آفرینی می کند و اقتباسی است از مجموعه رمان های پاتریک مل رز به قلم ادوارد سن آبین.

آن منساح، رییس درام اسکای آتلانتیک می گوید کار کردن با شوتایم و دیگر شرکای آمریکایی «به ما کمک کرده تا با روش های تفکر جدید آشنا بشویم و رابطه های برپایه استعدادهای جدید را تا درجه جاه‌طلبی های برنامه سازی خودمان بالا ببریم.» او اضافه می کند: «در دنیایی که از نظر دیجیتالی به هم مرتبط است، کار کردن با پخش کنندگان دیگر از جمله شوتایم، اچ بی او، آمازون و کانال پلاس، به سریال های ما اجازه می دهد که به مخاطبان بین المللی جدید دسترسی پیدا کنند و رخدادهای بزرگتری را برای مشتریان مان به وجود بیاورند. علاوه بر این بودجه های مشترک هم از این اطمینان حاصل می کند که فیلمسازانی که ما با آن ها کار میک نیم می توانند جاه طلبی های شان را به طور کامل روی صفحه تلویزیون تحقق دهند.»

در پروژه «پارتیزان» که روز شانزدهم آوریل به طور همزمان در ایالات متحده و بریتانیا روی آنتن می‌رود، مدیران خلاق شوتایم از همان ابتدای کار کاملا در پروژه دست داشتند. لوین می گوید: «ما روی فیلمنامه ها با هم کار کردیم، بازیگران را با جان و تهیه کنندگان انتخاب کردیم، به کات ها با یکدیگر نگاه کردیم؛ واقعا یک پروژه خلاقانه مشترک بود. یک روحیه بسیار گرم همکاری بین ما وجود دارد. حس یک شراکت واقعی را دارد، البته با این استثنا که میزی که روی آن همه چیز را خواندیم شش هزار مایل آن طرف تر بود.»

این مسئله دوطرفه هم هست. مسئله در سریال درام ژانر وحشت «پنی درِدفول» که فیلمبرداری اش طی پخش سه ساله اش بین ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۶ در ایرلند انجام شد، شوتایم از اسکای آتلانتیک به عنوان یک شریک استفاده کرد.

شریر از شبکه اف اکس می گوید اینترنت و رسانه های اجتماعی عاملی بسیار مهم برای کاهش دادن فاصله فرهنگی تاریخی بین این بوده که چه چیزی در آمریکا عملی است و چه چیزی در بریتانیا. او از سریال «تابو» به عنوان یک مثال خوب از این امر یاد می کند. داستان این سریال در سال ۱۸۱۴ در لندن به وقوع می پیوندد و درباره مردی است که می خواهد رازهای خطرناک تجارت کشتی رانی پدر مرحومش را بر ملا کند. «تابو» توانست در هر دو شبکه عملکرد بسیار خوبی داشته باشد و اخیرا هم برای فصل دوم تمدید شد.

شریر می گوید: «با تعداد بالای برنامه های ساخته شده در ایالات متحده، مخاطبان دارند با راحتی بیشتری با انواع مختلف سریال ها خو می گیرند. فاصله بین سریال های بریتانیایی و آمریکایی که در گذشته وجود داشت حالا واقعا کم شده است.»

«تابو» از طریق سونار انترتینمنت یک یک توزیع کننده است سر از شبکه اف اکس درآورد، آن هم بعد از اینکه شبکه بی بی سی دستور ساخت آن را صادر کرد. آن موقع، قبول کردن چنین پروژه یک ریسک بزرگ برای اف اکس بود.

شریر می گوید: «بزرگترین نگرانی ما در گذشته در مورد پروژه های مشترک این بود که در مورد اینکه سریال قرار است دقیقا چه چیزی باشد با هم تفاهم نظر نخواهیم داشت و این مسئله برای شورانرها سخت خواهد بود.» البته «تابو» یک موفقیت بزرگ و یک همکاری موفق برای هر دو شبکه بود و مدیران اجرایی اف اکس برای پیش نمایش آن به بریتانیا سفر کردند و برعکس.

سریال های درام، سودمندترین انتخاب برای پروژه های مشترک هستند، اما کمدی ها هم دارند رایج تر می شوند. سونی تی وی با همراهی چنل۴ در حال حاضر مشغول تهیه دو پروژه نیمه ساعته است؛ کمدی تیره «صبح شکسته است» و یک کمدی تیره دیگر ساخته پل رایزر و استیو سیتر.

روی هم گذاشتن منابع همچنین باعث به وجود آمدن امکان ساخت محتوای بهتر روی صفحه تلویزیون می شود. تخفیف های مالیاتی خوب در بریتانیا، نرخ تبدیل خوب دلار در بازارهای اروپایی و دستمزد کمتری که در بریتانیا و در کل در اروپا باید به استعدادها پرداخت شود، همچی باعث می شوند این قاره به مکانی خوب برای پروژه های بزرگ جاه طلبانه تبدیل شود.

ون آمبورگ می گوید: «رشد توسعه تجارت میان اقیانوسی فقط به معنی اخبار خوب برای همه خواهد بود. مخاطبان می توانند به طور ادامه دار پروژه های بزرگ و جاه طلبانه ببینند که ممکن است ساختن آن ها برای یک شریک به تنهایی ترسناک باشد، اما وقتی چند شریک در پروژه حضور دارند، یک آزادی خلاقانه قوی برای سازندگان ایجاد می کند.»

 

نوشته نفوذ عصر طلایی تلویزیون به بازارهای بین المللی از «تابو» تا «پاپ جوان» اولین بار در بانی‌فیلم پدیدار شد.