مردم از «ماجرای نیمروز» استقبال می‌کنند، چون دنبال فیلم خوب هستند

احمد مهرانفر و جواد عزتی بازیگران فیلم «ماجرای نیمروز» در گفت‌وگو با آی سینما درباره تجربه حضور در این فیلم می‌گویند. جواد عزتی می‌گوید در زمان ساخت، سازندگان فیلم اطلاعات و تصاویری از وحشتی که آن زمان وجود داشت به آنها نشان دادند که باعث شد آنها به این نتیجه برسند که تنها ده درصد از ترسی که آن دوره وجود داشت در «ماجرای نیمروز» به تصویر کشیده شده است.

مصاحبه آی سینما با این دو بازیگر «ماجرای نیمروز» را بخوانید:

- وقتی مخاطبان احمد مهرانفر و جواد عزتی را در فیلم «ماجرای نیمروز» می‌بینند، بسیار غافلگیر می‌شوند. این غافلگیری برای شما هم در زمان خواندن فیلمنامه به وجود آمد و با خودتان گفتید که چرا من با این سابقه برای بازی در این فیلم انتخاب شدم؟

مهرانفر: محمدحسین مهدویان وقتی بازی در این فیلم را به من پیشنهاد کرد، بدون این‌که فیلمنامه را بخوانم، نظرم برای بازی در فیلم او مثبت بود ولی وقتی فیلمنامه «ماجرای نیمروز» را خواندم، خیلی هیجان زده شدم، چون فیلمنامه را دوست داشتم. اتفاقا فکر کردم که چرا من برای بازی در این فیلم انتخاب شدم؟ ولی دوست داشتم سریعتر به مرحله‌ای برسیم که من در این فیلم حضور پیدا کنم، یعنی نمی‌خواستم اتفاقی بیافتد که حضور من در این فیلم به سرانجام نرسد. در آن زمان من سر فیلم دیگری بودم و یک سری می‌گفتند که مهرانفر بازیگر فیلم‌های طنز هست و به همین دلیل امکان این بود که من برای بازی در این فیلم انتخاب نشوم و تا زمانی که جلوی دوربین نرفته بودم، این ترس در من وجود داشت که انتخاب نشوم. دوست داشتم در این پروژه حضور داشته باشم و می‌خواستم در این نقش جدی بازی کنم.

عزتی: از پیشنهاد بازی در «ماجرای نیمروز» تعجب نکردم! اتفاقا در ابتدا به دلیل تردیدی که داشتم مخالفت کردم و به آقای مهدویان گفتم که نباشم بهتر است! چون در سینما وزنه کمدی برای من کم است و اتفاقا نگران این موضوع هستم! در بین ۱۵ فیلم سینمایی که در آن بازی کردم، تنها ۳ کمدی وجود دارد و به همین دلیل فکر می کردم که وزنه فیلم‌های جدی که در آن بازی کردم در حال بیشتر شدن است و فکر می‌کنم که الان وقتش هست که وزن کمدی در آثارم را سنگین تر کنم! آقای مهدویان یک فیلمساز درجه یک است و کار کردن با او جذاب است و اعجوبه بودن آن را کتمان نمی‌توان کرد. در اوایل کار با آقای مهدویان در مورد فیلمنامه بحث می‌کردم ولی وقتی با تفکراتش آشنا شدم و انعطاف‌اش را دیدم، گفتم نوکرتم هستم و حتما برای بازی در «ماجرای نیمروز» خواهم آمد.

- در طول این مدت برخی از مردم بعد از تماشای فیلم «ماجرای نیمروز» از بازی شماها در این فیلم با توجه به سابقه‌ای که دارید متعجب شدند. شما چه پاسخی به تعجب مخاطبانی که دارید که برای اولین بار شما را در این نقش می‌بینند؟

مهرانفر: من در زندگی شخصی‌ام برخلاف نقش‌هایی که بازی کردم، آدم جدی ای هستم و به همین دلیل نقش «ماجرای نیمروز» به من نزدیک بود. از یک طرف خط و خطوطی برای خودم گذاشته بودم که بازی در نقش‌های جدی را هم تجربه کنم. از طرفی دیگر آدم‌هایی در «ماجرای نیمروز» پشت دوربین بودند حواسشان جمع بود و اگر ما چیزی به شخصیت اضافه می‌کردیم که متعلق به آن نقش نبود، آنها متوجه می‌شدند و ما را اصلاح می‌کردند. خود من هم دوست داشتم در یک کار جدی که نقش تاثیر گذاری هم داشته باشد، بازی کنم و برای من خیلی چالش برانگیز بود و به همین دلیل به نقشی که داشتم خیلی توجه می‌کردم و حواسم جمع بود که اشتباه نکنم! مخصوصا در گروهی که به واسطه همکاری قبلی که با هم داشتند، اعضای آن ثابت بودند و قرار بود من به آن گروه اضافه شوم. در روزهای اولیه فیلمبرداری بسیار جدی بودم و با ترس و اضطرابی که داشتم سعی می‌کردم خیلی چیزها را رعایت کنم، ولی وقتی که جلوتر رفتیم جزو آن گروه شدم. اتفاقی که در فیلم می‌افتاد دقیقا شبیه داستان ما می شد. یعنی چند نفر می‌خواستند با هم هدفی را دنبال کنند و یک فیلم خوب بسازند و به کاری که می‌کنند اعتقاد داشته باشند و همدیگر را نیز دوست بدارند. من دغدغه‌های جواد و خودم را می‌دانم! ما واقعا به کارمان اعتقاد داریم. اگر فیلم موفق شده، به این دلیل بود که کارگردان و بازیگران این فیلم به کاری که انجام می‌دادند، اعتقاد داشتند. ما در این فیلم همدیگر را بسیار دوست داشتیم و می‌خواستیم به یکدیگر کمک کنیم و برای این‌که می‌خواستیم یک هدف را دنبال کنیم، به یکدیگر انرژی می‌دادیم و همدیگر را اصلاح می‌کردیم تا به یک فیلم درخشان برسیم. فیلم داستان جمعی است که یکدیگر را دوست دارند و برای اعتقادشان جلو می‌روند. شاید این اعتقادات این روزها خدشه دار شده باشد، اما آن زمان این‌گونه نبود و همه معتقد بودند. این ارتباط و دوست داشتن عوامل چون در پشت صحنه «ماجرای نیمروز» وجود داشت در فیلم هم این ارتباط شکل می‌گرفت.

- بازیگران فیلم «ماجرای نیمروز» تبپ نیستند و ادای شخصیت‌های دیگر را هم در نمی‌آورند و در طول فیلم انواع و اقسام ری اکشن‌ها را در آنها می‌بینیم. ناراحتی، عصبانیت، شک، تردید و... احساساتی است که در بازیگران این فیلم دیده می‌شود. شما به عنوان بازیگر چقدر در خلق شخصیتی که در «ماجرای نیمروز» به وجود آمد دخیل بودید؟

عزتی: بزرگترین دستاورد این فیلم، رنگ داشتن آدم‌ها است. آخر مگر می‌شود ۵ نفر آدم که شغلشان هم یکی است، در اتاقی کار کنند و انقدر با یکدیگر متفاوت باشند؟! به نظر من این اتفاق بسیار خوبی است که در فیلم مهدویان افتاده و باید برای شکل گیری این اتفاق به کارگردان، نویسنده و بازیگران «ماجرای نیمروز» تبریک گفت. شاید نسل ما اندکی با شخصیت‌های این فیلم آشنا بود و آنها را تا حدودی لمس کرده بود، حالا چه از طریق فیلم دیدن، کتاب خواندن، خاطراتی که داشتند و یا دیدن افرادی که همچنان همان روحیه را دارند. تمام این‌ها دست به دست هم داده بود تا ما این شکل آدم‌ها را خوب بشناسیم. وقتی مخاطب وارد سینمای می‌شود و می بیند بازیگران این فیلم ما به ازای بیرونی دارند و در جامعه حضور دارند برای من خیلی هیجان انگیز است!

مهرانفر: من خیلی دوست دارم بازیگری که نقش آن را بازی کردم، از نزدیک ببینم و دوست دارم بدانم وقتی این فیلم را می‌بیند از آن خوشش می‌آید یا خیر؟ دوست دارم بازخوردش را از تماشای نقشی که من آن را ایفا کردم بدانم.

- یکی از خشن ترین صحنه‌های تاریخ معاصر ایران، صحنه‌هایی است که شما به عنوان بازیگر در فیلم «ماجرای نیمروز» بازی کردید، آیا شما در زمان بازی این تصویر در ذهن شما ایجاد می‌شد که این جنازه‌ها و... وجود داشتند و الان برخی از آنها زیر خاک هستند؟

عزتی: وقتی ما در آن فضا هستیم و اطلاعات کامل تری که در فیلم به نمایش درنیامده داریم، مطمئن باشید که ما بسیار بیشتر از آن چیزی که امروز مخاطب آن را می‌بیند، وقایع آن تاریخ را حس می‌کردیم. شاید ما نهایتا ده درصد از وحشت آن روزها را در «ماجرای نیمروز» به تصویر کشیدیم. ما در طول ساخت فیلم، چیزهایی را دیدیم که اصلا نمی‌توان آن را پخش کرد و به درد فیلم نمی‌خورد و خشونت آن بسیار فراتر از آن چیزی است که در فیلم به نمایش درآمده. به همین دلیل ما بسیاری از این اتفاقات را حس می‌کردیم و راجع به آن حرف می‌زدیم و مطمئنا روی کارمان تاثیر می‌گذاست.

مهرانفر: در زمان درگیری ها که من در دفتر می‌نشستم! (با خنده) اما من در یک سکانسی بازی می کنم که با جنازه‌های سوخته‌ای مواجه می‌شوم که از باغ فیض بیرون آورده شدند. در این سکانس حسی که فیلم به تصویر کشیده به من دست داد. یعنی خیلی حالم بد شد. وقتی آن جنازه‌ها را در یخ‌ها و آن فضای سر می‌دیدم، خیلی حس بد و ترسناکی داشتم.

به نظرتان مردم فیلم «ماجرای نیمروز» را می‌بینند؟

مهرانفر: به نظر من مردم از این فیلم استقبال می‌کنند چون دیگر مردم دنبال چهره نیستند، بلکه دنبال فیلم خوب هستند. می‌توانم بگویم که «ماجرای نیمروز» یکی از بهترین فیلم‌های سینمای ایران است و حس می‌کنم که مردم هم این فیلم را می‌بینند، چون مردمی که از سالن بیرون می‌روند از فیلم ناراضی نیستند و کامنت بدی نمی‌گذارند و به همین دلیل تبلیغات ما دهان به دهان است و فکر می‌کنم که مردم این فیلم را خواهند دید.

عزتی: بدون شک مردم از «ماجرای نیمروز» استقبال خواهند کرد. شک نکنید! این فیلم مخاطب خودش را دارد و من فکر می‌کنم اگر مردمی که مخاطب این گونه فیلم‌ها نیستند، برای تماشای «ماجرای نیمروز» به سینما بیایند، ما به هدفمان رسیده‌ایمیم و گل زد‌ه‌ایم!

۹۴۱۲