تهیه کننده «ماجرای نیمروز»: فیلم بعدی را درباره تابستان ۶۷ می‌سازیم

آی سینما: شب گذشته در برنامه «هفت» بهروز افخمی به موضوع رفتن حجت الله ایوبی اشاره و درباره آن اظهار نظر کوتاهی کرد. در ادامه نیز محمود رضوی از مهمانان برنامه از فیلم جدید خود درباره عملیات مرصاد خبر داد و مسعود اطیابی نیز به عنوان سخنگوی شورای عالی تهیه کنندگان درباره بالا رفتن بلیت تا قیمت ۲۰ هزار تومان در سال آینده توضیح داد. فراستی نیز در پایان حضور محمد حیدریان به جای ایوبی را بهتر دانست چراکه حیدریان اهل دیالوگ است و ایوبی اهل مونولوگ بود.

بهروز افخمی در ابتدای برنامه «هفت» اعلام کرد که این آخرین برنامه سال ۹۵ خواهد بود و سال نو را تبریک گفت. مهم ترین اتفاق این هفته رفتن حجت الله ایوبی چند ماه مانده به پایان دولت از سازمان سینمایی بود. افخمی با اشاره به این که اگر ایوبی در سازمان سینمایی می ماند شرطی که با او درباره فروش کلی سینمای ایران بسته بود را می باخت، در این باره گفت: «از مهمترین اتفاقات هفته گذشته کناره گیری آقای دکتر ایوبی از مدیریت سازمان سینمایی بود که به نظر من اتفاق خوشایندی نبود. من ایشان یک شرط درباره میزان فروش سال آینده سینمای ایران بسته بودم. با رفتن ایوبی نمی دانم شرطم را به چه کسی باید ببازم!»

او درباره دلایل کنار رفتن ایوبی از ریاست سازمان سینمایی نیز این طور اظهار نظر کرد: «من از ایشان جز متانت و مهربانی و احترام به همه فیلمسازان و دست اندرکاران سینمای ایران ندیدیم. و فکر می کنم اگر انتقادی هم به ایشان بود از همین زاویه بود که سعی می کردند همه را راضی نگه دارند و با همه خوب بودند.»

مجری برنامه «هفت» با اشاره به این که سال هاست محمدمهدی حیدریان رئیس جدید سازمان سینمایی را می شناسد ادامه داد: «آقای حیدریان نیز تا جایی که من می دانم در شرایط کنونی بهترین گزینه برای مدیریت سازمان سینمایی است و مطمئنم ایشان کاملا بر کار خود مسلط هستند و حتما دوره خوبی در انتظار سازمان سینمایی ایران خواهد بود. علی ای حال «صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت». امیدوارم آقای ایوبی در هر سمت و جایگاهی که هستند موفق باشند.»

اوتادی: یک خانم کوچولو جزو مافیای سینما شده است!

در ادامه این برنامه افخمی روبروی لیلا اوتادی نشست. این بازیگر در ابتدای توضیحاتش ورود به هنرپیشگی را نیز مثل بسیاری از شغل ها از طریق روابط موروثی و خانوادگی دانست و به این موضوع اشاره کرد که بدون هیچ پشتوانه ای وارد سینما شده و تا اینجا پیش آمده است.

 او در اظهار نظر جالبی درباره نقش هایی که برای زنان در سینمای ایران نوشته می شود گفت: «در ایران برخلاف دنیا عموما برای بازیگران جوان خانم نقش های خوب نوشته نمی شود. برای خانم های مسن نقش های بهتری وجود دارد. من همیشه می گویم اتفاقا پیری در سینمای ایران خوب است و امیدوارم زودتر به سنی برسیم که نقش های خوب برای ما نوشته شود.»

اما عمده صحبت های اوتادی به بحث باندبازی و مافیا در سینما اشاره داشت، او در این باره نیز این طور توضیح داد: «من شخصا به مافیای بازیگری در سینمای ایران به این صورت که کسی را در لیست سیاه قرار دهند یا بلاک می کنند اعتقاد ندارم. بلکه بیشتر راس هرم هایی وجود دارند که سعی می کنند عوامل را آنگونه که می خواهند بچینند. این اصولا درباره تهیه کنندگان نیست و دو سه نفر بازیگر مرد و اخیرا یک خانم کوچولو مافیای سینمای ایران شده اند! برای من بسیار عجیب است که چطور یک خانم جوان در سن و سال من می تواند این چنین کست بچیند و عوامل جلو و پشت دوربین را تعیین کند!»

اوتادی که حدود ۱۵ سال است وارد سینما شده در ادامه صحبت هایش به این موضوع اشاره کرد که تا کنون در هیچ یک از مراسم جشنواره فیلم فجر در طی این سال ها شرکت نکرده است و در این باره گفت: «ممکن است گفتنش باعث شود که به من مثل همه این سال های قبل سیمرغ ندهند اما برایم مهم نیست. من تاکنون در هیچ یک از مراسم جشنواره فیلم فجر در این ۱۵ سال شرکت نکرده ام، چون فکر می کنم در آنجا نیز مافیا وجود دارد.»

او صحبت هایش را این گونه ادامه می دهد: «من با این مسئله که تنها ۵ نفر هستند که از یک فیلم به فیلم بعدی می روند مخالفم و هیچ گاه درون یک مافیا نرفته ام. معتقدم این شیوه انتخاب کست سبب می شود مردم کم کم خسته شوند و شکستن نقش ها برای هم بازیگران و هم مردم جذاب خواهد بود. من به شخصه سعی کرده ام بدون این روابط در سینما کار کنم. یا خدا می خواهد یا نمی خواهد. فکر می کنم نهایتا از انتخاب ها، تقدیرها و زندگی اش آنچه که خدا خواسته راضی باشد.»

 لیلا اوتادی همچنین به فیلم «شیر تو شیر» ساخته ابراهیم فروزش اشاره کردکه اجازه اکران نگرفت و ادامه داد: «ایشان کارگردان بسیار بزرگی هستند و استاد بسیاری از اساتید امروز سینمای ایران هستند. فیلم قبلی ایشان نیز امکان اکران نگرفت. شاید تهیه کننده این فیلم ها در مافیای سینمای ایران نبودند.»

اوتادی در بخش پایانی صحبت هایش درباره بازیگران مورد توجه سینمای ایران می گوید: «اینکه ما هر سال سیمرغ بازیگری را به بازیگری می دهیم که تنها می تواند گریه کند، دیگر چه چیز دارد؟ حقیقتا هیچ چیز! در حوزه کمدی، خنداندن و... توانمندی خاصی ندارند و تنها می توانند گریه کنند!»

او ادامه می دهد: «من حقیقتا عاشق کار خانم معتمدآریا هستم. خانم سوسن تسلیمی را نیز دوست دارم. البته آن خانم کوچولوی مافیا بازیگر خوبی است.»

این بازیگر درباره فیلمی که امسال در جشنواره فجر داشت نیز می گوید: «آنطور که مطلع شده ام نقشم در فیلم «آزاد به قید شرط» کم شده است اما چون من در جشنواره نمی روم فیلم را هنوز خودم ندیده ام.»

رضوی: فیلم بعدی ام درباره عملیات مرصاد است

سیدمحمود رضوی، تهیه کننده سینما مهمان دیگر برنامه «هفت» بود که در ابتدای صحبت هایش درباره جا به جایی در سازمان سینمایی گفت: «خدمت آقای دکتر ایوبی خسته نباشید عرض می کنم. در این چند سال زحمت زیادی کشیدند که فکر می کنم گل کارشان، افتتاح مجدد خانه سینما بود. ایشان همانطور که شما گفتید سعی داشتند همگی را راضی نگه دارند و به همه احترام می گذاشتند. آقای حیدریان نیز که به جای ایشان آمدند از باتجربه ها و بهترین های سینما هستند و برایشان آرزوی موفقیت می کنیم.»

او در ادامه با اشاره به این که سینما برایش ورای سرگرمی یا هنر، یک رسانه و ظرفی است برای انتقال پیام، ادامه داد: «این پیام هم به عنوان شعار طرح نمی کنم. می تواند در «دهلیز»، «سیانور» یا... قرار گیرد. اگر بخواهیم محتوای سالمی را عرضه کنم، برای جذب دیگران به این محتوا باید رنگ و لعابی به این محتوا داد. کارگردان باید به خوبی و دقت این محتوا را قابل انتقال کند.»

رضوی با اشاره به این که به سمت خلأها و عرصه های رها شده برای تولید فیلم رفته است، توضیح داد: «در «ماجرای نیمروز» به نسبت «سیانور» یک قدم رو به جلو داریم و آن «قهرمان» است. این «قهرمان» نیز چند سالی بود که در سینمای ایران فراموش شده بود. هادی حجازی فر برای نسل جوان یک اسطور شده است و همان رفتاری را در قبال آن می کنند که ۲۰ سال پیش برای جمشید هاشم پور می کردند!»

او درباره همکاری با دو کارگردان جوانی که در دو سال اخیر با آن ها همکاری داشته نیز گفت: «انرژی جوانانه ای که در بهروز شعیبی و محمدحسین مهدویان است انگیزه اصلی هر تهیه کننده ای برای خلق یک کار فوق العاده است. کار کردن با کارگردانی که تمام تجربه هایش را کرده و انگیزه ای برای خلق یک اتفاق تازه ندارد، سخت است.»

این تهیه کننده سینما که معتقد است سینمای ایران ذاتا دولتی و حاکمیتی است و در میان بیش از ۱۰۰ فیلم تولید سالانه ایران، کمتر از ۱۵ فیلم هستند که به صورت کاملا خصوصی تولید می شوند. درباره تهیه کنندگان نیز این طور نظر داد: «ما تهیه کنندگان عادت کرده ایم که منافع مان را در تولید ببریم. وقتی جیب شخصی خودمان نیست، این تامین منابع از جیب نهادهای دولتی درمی آید و نگاه از مخاطب برداشته می شود. مسئله درست بودن این اظهارنظر نیست که باید دولت سهمش کم شود و پای حاکمیت از تولید در سینمای ایران بیرون رود، مسئله این است که باید چگونه بیرون رود. این شیوه اگر بصورت شوک باشد، قطعا به نابودی سینما منجر می شود. من معتقدم دولت باید حمایت و کمک خود را از تولید به سمت دیگر برود.» از نظر او مسئله دوم نیز توجه به ساخت استودیوهای فیلمسازی است که کم کم به برند تبدیل شوند.

رضوی در پایان درباره فیلم جدیدش نیز این طور خبر داد و گفت: «فیلم بعدی من درباره اتفاقات تابستان ۶۷ (سال وقوع عملیات مرصاد) است. فعلا در مرحله تحقیقات فیلمنامه هستیم و هنوز به سرنخ خوب و نتیجه کامل نرسیده ایم. دوست دارم برخی افراد این فیلم را کارگردانی کنند اما هنوز درباره کارگردان آن به جمع بندی نرسیده ام.»

قیمت بلیت جز در موارد استثنایی و خاص به ۲۰ هزار تومان نمی رسد

مهمان بعدی برنامه «هفت» نیز مسعود اطیابی کارگردان «ماه گرفتگی» بود. او درباره این فیلم که چندان در جشنواره مورد توجه و استقبال قرار نگرفت، گفت: «در این فیلم را در آینده بهتر خواهند دانست تا فیلم هایی که کفه ترازو را به یک طرف کج کردند! فیلم من حرف انقلاب را می زند .»

البته اطیابی در این برنامه به عنوان سخنگوی شورای عالی تهیه کنندگان حاضر شده بود و درباره افزایش قیمت بلیت سینماها این طور توضح داد: «سینماگر و سینمادار به هیچ وجه علاقه ای به افزایش قیمت بلیت ندارند. اما امروزه سهم بخش خصوصی در سینما بیشتر شده است و نمی توان به فکر سود او نبود. هرچند این بیماری سینمای ما وجود دارد که برخی تهیه کننده سفارش می گیرد و سود خود را در تولید می کند و حتی برای او ارزش افزوده فرهنگی نیز وجود ندارد. اما ما درباره سینماگر بخش خصوصی حرف میزنیم که برای او مخاطب از اهمیت بالایی برخوردار است. تصمیم گیری درباره افزایش قیمت برای سینماها در جلسات شورای عالی تهیه کنندگان و شورای صنفی نمایش بسیار سخت بود چون معتقدند نگه داشتن مخاطب در سینما مسئله مهمی است. لذا تصمیم گرفته شد جز در موارد استثنایی قیمت بلیت بالاتر نرود. این استثنا بین ۱۰ الی ۲۰ هزار تومان برای فیلم های خاص در شرایط خاص در توافق سینماگر و پخش کننده تعیین می شود.»

افخمی در ادامه از او پرسید فکر می کند اساسا فیلمی در سال آینده باشد که با سقف قیمت بلیت یعنی ۲۰ هزارتومان به نمایش درآید؟ که اطیابی نیز گفت: «این اتفاق بعید است و جز در مواردی برای فیلم هایی با هزینه های ساخت بسیار بالا و فاخر ممکن است رخ دهد. پیش بینی ما این است که هرچند این امکان گذاشته شد و با توجه به تورم سالانه در کشور، این قابلیت وجود دارد اما کمتر سینماگری از این امکان برای فیلمش استفاده کند. ضمن آنکه این عدد ممکن است بعد از گذشت هفته اول یا دوم به عدد ابتدایی بازگردد. ضمن آنکه این عدد برای سینماهای مدرن تعیین شده است و در سینماهای دیگر بلیت با قیمت قبلی به فروش می رسد. فکر می کنم سبد کالای فرهنگی و شان سینما رفتن برای مردم انقدر بالا رفته است که حاضر باشند برای این مسئله هزینه بیشتری بدهند و این مسئله سبب ریز مخاطب بازگشته به سینما نمی شود.»

بحث درباره ایوبی و حیدریان

قسمت پایانی برنامه «هفت» به میز نقد اختصاص داشت که مسعود فراستی و خسرو نقیبی به همراه افخمی در این قسمت درباره فیلم «خوب، بد، جلف» صحبت کردند.

فراستی اعتقاد داشت این فیل بسیار بد است و در این جشنواره شاهکار در تاریخ سینمای ایران شانس آورده است: «شانس اینکه بغل دستی هایش بسیار بد هستند. «خوب، بد، جلف» با وجود آنکه فیلم خیلی بدی است اما از این شانس برخوردار است. وقتی فیلم را دیدم، واقعا کوشش کردم بخندم و با وجود آنکه من آدمی هستم که به جوک ها راحت می خندم، اما باز نخندیم و شوخی های فیلم را نمی فهمیدم. و به این فکر می کردم که این عده ای که می خندیدند به چه چیز می خندند و از آنها سوال کردم. بعد فهمیدم فیلم خنده را از قبل خود و بیرون خود یعنی سریال «پژمان» می گیرد. یعنی قاسمخانی از جای دیگر می خورد.»

البته خسرو نقیبی نیز که طرفدار فیلم بود آن را درواقع نسخه سینمایی سریال «پژمان» دانست که همین موضوع را نیز اتفاقا نقطه قوت این فیلم خواند. البته او نیز پذیرفت که فیلم در کنار فیلم های بد و سیاه جشنواره خوش شانس بوده است. این دو منتقد درباره کارگردانی پیمان قاسم خانی نیز اختلاف نظر داشتند فراستی او را ماقبل بد توصیف کرد و با اشاره به این که کمدی در تضاد شکل می گیرد به قرار دادن چند کاراکتر احمق در موقعیت احمقانه ایراد گرفت.  

در پایان صحبت های این دو منتقد به جشنواره فیلم فجر و فروش سینمای ایران معطوف شد. نقیبی در این باره گفت: «به نظرم جشنواره گذشته یعنی سی و چهارم که اکران امسال را شکل داد، ۱۲-۱۳ فیلم موفق داشت که حاصل تثبیت دولت برای سرمایه گذاران بود. سال اول و دوم دولت که بی‌ثباتی و حاصل دولت قبل است اما در سال سوم به یک ثباتی می رسد و پارسال این اتفاق رخ داد. اینکه این میزان دیده شد، فروش کرد و دیگران را به طمع انداخت که بلیت ها را گران کنند حاصل همان ثبات است! اما جشنواره امسال حاصل سیاست های سال چهارم دولت است که تصور کردند موفق بوده اند. حاصل سیاست های مدیران این مقطع به اینجا رسید که به تعبیر دقیق تر خود آقای ایوبی گفتند «آتشی انداختم و رفتم» یعنی همه چیز سوخت!»

او در ادامه با اشاره به سوابق حیدریان در حوزه مدیریت سینمایی که مربوط به یک دهه پیش است با این تعبیر که در این مدت معجزه نخواهد شد، درباره او این طور نظر داد: «استقبالی که سینماگران از آقای حیدریان کردند را هم نمی فهمم. چون ما بالاخره دوره ایشان را هم دیدیم و آن دوره آمدند تا فضا را بسته تر کنند تا از آن گشایش سیاسی بگذریم. و فکر می کنیم در فرصت باقیمانده نیز شاهد تنگ شدن بیشتر فضا باشیم!» به گفته او حضور حیدریان گشایشی بعد از دوره ایوبی در سینما ایجاد نخواهد کرد و ممکن است از آن زمان بسته تر هم شود.

افخمی وارد بحث شد و گفت نمی توان این طور اظهار نظر کرد و مثل این می ماند که فکر کنیم اگر بهشتی و انوار هم برگردند همان طور مدیریت خواهند کرد، فراستی نیز در این باره گفت:  «اگر آخرین مصاحبه آقای بهشتی و دوستان همفکر آن دورانش را بخوانید می بینید، فکر همان طور منجمد مانده و همان فکر است. بعید می دانم اتفاقی در فرصت باقیمانده رخ دهد. البته من فکر می کنم آقای حیدریان از آقای ایوبی بهتر است چون اهل دیالوگ است. آقای ایوبی بشتر اهل مونولوگ بود و تنها با اطرافیان خود دیالوگ می کرد!»

فراستی در پایان درباره جشنواره امسال نیز اینطور اظهار نظر کرد: «جشنواره امسال زنگ خطر جدی برای سینمای دولتی بود و فکر می کنم هرکسی هم غیر آقای ایوبی بود احتمال زیاد می رفت که جشنواره ای به این شکل بگذارند. چون این گرفت و گیر از زیرساخت هاست. این ساختار نمی دهد. همین یک سال بود که ۵-۶ فیلم قابل بحث داشتیم. این ساختار  یک سال بیشتر جواب نمی دهد. دوستان باید با شجاعت و برنامه ریزی این ساختار غلط دولتی را تغییر دهند! امیدوارم در سال ۹۵ جنبه نقدپذیری در سینمای ایران جدی تر شود چون امروز این ظرفیت بسیار کم است. اما جالب است که این جنبه در میان عموم مردم بسیار بالاتر است.»

۹۴۱۳