نگاهی به کارنامه هنری «دیمین شزل»؛ مهارت های سینمایی یک موزیسین متوسط

دیمین شیزل که جایزه اسکار برترین کارگردانی سال را به خاطر ارائه فیلم موزیکال و ابتکاری «لالا.لند» تصاحب کرد، دانش آموخته دانشگاه معتبر هاروارد و یکی از اعضای موج نوی سینمای آمریکا و جهان است.
اولین فیلم بلند سینمایی وی، یک کار موزیکال به نام «مرد و مادلین روی نیمکت پارک» بود که در سال ۲۰۰۹ به نمایش درآمد و سر و صدای زیادی نکرد ولی دومین ساخته او به نام «ضربه شلاق» (Whip Lash) که به سال ۲۰۱۴ پخش شد و او آن را با طولانی کردن یک فیلم کوتاه قبلی خودش و محصول ۲۰۱۳ به شکل و روال فعلی آن در آورد، او را به شهرت رساند و کاندیدای ۵ جایزه اسکار ساخت که یکی از آنها که مرتبط با نقش دوم مرد بود، نصیب جی.کی.سیمونز به خاطر بازی درخشانش در این فیلم شد.

با این مقدمات «لالا.لند» را که کاندیدای ۱۴ جایزه اسکار امسال بود، باید نقطه و سند تکامل چازه له ۳۲ ساله در کارش دانست و این در حالی است که این فیلم انبوهی از افتخارات و جوایز متعدد و متفاوت دیگر هم در این سال و طی ماههای منتهی به اسکار را دریافت کرد و بخصوص درو کردن ۷ جایزه گلدن گلوب امسال به خاطر بداعت های «لالالند» سبب شد وی رکورددار کسب این جوایز معتبر شود. از گلدن گلدب های امسال، جوایز بهترین فیلم و برترین کارگردان سهم خود چازه له شد و کارشناسان این حرفه آن را به درستی مقدمه ای بر پیروزی های او در مراسم اسکار امسال نامیده بودند.

عرصه ای مناسب تر و گسترده تر

دیمین شیزل که در نوشتن سناریوی فیلم ترسناک و موفق «خیابان کلوورفیلد، پلاک ۱۰» هم دست داشته، متولد شهر پروویدنس در ایالت رود ایلند آمریکا است و اعضای خانواده او نیز گرایش های آشکاری به هنر و منجمله به هنر هفتم (سینما) داشته اند. خود دیمی ین ابتدا بر گرایش های محسوس خود برای تبدیل شدن به یک موزیسین برجسته فایق آمد و با توجه به اینکه به عنوان طبال و گروه موسیقی کالج پرینستون آمریکا چندان موفق نبود، بیش از پیش دریافت که سینما می تواند عرصه های مناسب تر و گسترده تری را برایش جهت کسب موفقیت های هنری فراهم آورد.
اگر دوران پرداختن چازه له به موسیقی یک بهره بزرگ در برداشت، این بود که یک معلم موسیقی حساس و سخت گیر و بداخلاق داشت و همان فرد بود که مبنای کاراکتر معروف به ترنس فله چر در فیلم «ضربه شلاق» او شد و جوایز اسکار، بافتا و گلدن گلوب را به خاطر فرو رفتن عالی جی.کی سیمونز در این نقش، ارزانی وی کرد. البته دیمین شیزل معترف است که برخلاف اندرو نیمن یعنی کاراکتر ایفا شده توسط مایلز تلر در فیلم «Whip Lash» که توسط کاراکتر فله چر به شدت ملامت می شد، استعداد بالایی در موسیقی نداشت.

فیلمی که هیچکس آن را نمی خواست

اگر این فیلم بعد از اکران از هر سو تحسین شد و جوایز زیادی گرفت، این را هم باید تذکر داد که در ابتدا هیچکس مایل به سرمایه گذاری روی این پروژه نبود و سناریویی ۸۵ برگی دیمین شیزل در چندین و چند استودیوی کوچک و بزرگ هالیوود با پاسخ نه مواجه شد تا اینکه هلن ایستا بروک تهیه کنندگی آن را پذیرفت و به چازه له پیشنهاد کرد از جی.کی.سیمونز مجرب و حرفه ای برای ایفای رل توفانی ترنس فله چر در این فیلم بهره گیرد و او نیز چنین کرد.
«Whip Lash» ابتدا در فستیوال سان دنس آمریکا که مهمترین گردهمایی سینماگران «مستقل» جهان است، دو جایزه اصلی را دریافت داشت و سپس در جشنواره دوویل فرانسه هم که مختص فیلم های آمریکایی است، به یک جایزه عمده رسید و در نهایت در سطح جهان اکران عمومی و با توفیق قابل توجهی روبرو شد.

موفقیتی غیرقابل قیاس

با این حال آنچه طی ماههای اخیر به حساب نئو موزیکال «لالا.لند» ریخته شده، با هیچ یک از دستاوردهای دیگر سایر آثار هنری شیزل قابل قیاس نیست. این فیلم ابتدا در سپتامبر ۲۰۱۶ به عنوان اثر افتتاحیه جشنواره معتبر ونیز ایتالیا مورد استفاده قرار گرفت و در جشنواره تورنتوی کانادا هم پخش شد و سپس در سطح جهان نیز به آرامی به نمایش عمومی درآمد و تحسین های بسیاری را برانگیخت.
موفقیت عظیم «سرزمین لالا» نشانگر این است که هر چند شیزل یک موزیسین متوسط بیش نبود اما همان مسئله پایه گذار تمایلات سینمایی او شد و از وی یک کارگردان برجسته ساخت و مهارت های او را در یک شاخه دیگر هنری کامل تر کرد. همین مسئله نیز نشان می دهد چگونه و از چه طریق دو فیلم از سه فیلم بلند دیمین شیزل از ژانر موزیکال بوده اند و چرا او موسیقی را از پایه های اصلی کارش قرار داده است.

مرد اول صحنه سازی ها

البته طرح بعدی که دیمین شیزل در دست اقدام دارد، نه یک کار موسیقایی بلکه فیلمی به نام «اولین مرد» است و از زندگی نیل آرمسترانگ معروف می گوید که یک فضانورد و نخستین مردی بود که بر کره ماه پا گذاشت و این کار را به عنوان عضوی از سفینه «اپولو ۱۱» در سال ۱۹۶۹ انجام داد و بهتر بگوییم طبق روایات آمریکایی ها انجام داد زیرا در سال های بعدی مشخص و افشا شد که هیچ یک از اپولوهای آمریکا واقعاً به کره ماه یا جای دیگری از آن دست سفر نکرده اند و تصاویری که این چیزها را نشان می دهد، صحنه سازی بوده و به صورتی شیادانه توسط استودیوهای هالیوودی ساخته شده اند.
هر چه هست، فیلم «اولین مرد» با سناریویی که نوشته جاش سینگر و  اقتباس از یک کتاب رُمان جیمز آرهانسن و پیرامون زندگی آرمسترانگ است، ساخته می شود و چازه له را با رایان گاسلینگ که در «سرزمین لالا» هم رل اول مرد را بازی کرده است، به همکاری مجدد نایل خواهد کرد.
منبع: روزنامه بانی‌فیلم