شایقی: آقایان مدیر! به جای ورود بی رویه جوانان فکری برای معضلات اکران و انبوه فیلم های پشت درمانده برای نمایش بکنید

کارگردان فیلم سینمایی «باغ فردوس، پنج بعدازظهر» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: در حال حاضر بسیاری از تهیه کنندگان و کارگردانان سینما فیلم های شان پشت در اکران مانده و مسئولان هیچ دغدغه ای برای اکران فیلم های آن ندارند؛ به عنوان مثال «ماه در جنگل» به کارگردانی من مدت ها است که آماده نمایش است اما فرصتی برای اکرانش فراهم نشده و به من گفته اند تا پایان سال ۹۵ هیچ امیدی به اکران آن نداشته باشم.

وی تأکید کرد: تا زمانی که زیرساخت های سینمای ایران درست نشده صلاح نیست که اینطور بی مهابا و بی رویه جوانان را وارد سینما کنیم چرا که شرایطی برای کار و فعالیت آن ها وجود ندارد و این مسأله تنها باعث بیکاری گسترده تر اهالی سینما می شود.

شایقی سپس با تأکید بر اینکه گروه سینمایی «هنر و تجربه» ناکارآمد است و نمی تواند پاسخگوی جدی برای فیلم های تولید شده در سینما باشد اظهار داشت: اکران آثار در این گروه معنای واقعی ندارد؛ فیلم هایی که در این گروه روی پرده می روند همگی آثاری هستند که با بودجه های اندک ساخته شده اند و حتی ۲۰ سانس نمایش هم برایشان زیاد است؛ مسئولان بهتر است به جای توجه به این گروه کمی به فکر بدنه سینما باشند و تدبیری کنند تا به طور بی رویه پروانه ساخت برای فیلم ها صادر نشود.

کارگردان فیلم سینمای «ابرهای ارغوانی» خاطرنشان کرد: نکته جالب توجه این است که سازمان سینمایی نه تنها بدون اعمال نظرات کارشناسان مجوز کارگردانی برای جوانان کار اولی صادر می کند بلکه تعداد پروانه ساخت های را نیز به شدت افزایش داده؛ گویا مدیران سینمایی تنها اعداد و ارقام و بیلان کاری برایشان مهم است و آینده فیلم هایی که تولید می شوند اما فرصتی برای دیده شدن ندارند به هیچ عنوان برایشان اهمیت ندارد.

این فیلمساز افزود: مسئولان سینمایی با انجام این کارهای خود جوانان را نیز بسیار پر توقع کرده اند به نحوی که بسیاری از آن ها از سیاست های فعلی سازمان سینمایی که در واقع به نفع شان است ناراضی هستند و سهم خواهی بیشتری دارند!

شایقی در ادامه این گفتگو یادآور شد: باید یک نسبت علمی و دقیق برای ورود فیلمسازان جوان به سینما در نظر گرفته شود؛ به عنوان مثال در گذشته که صدور مجوز کارگردانان فیلم اولی تحت اختیار کانون کارگردانان سینمای ایران بود ما هیچ گاه چنین مشکلاتی را نداشتیم چرا که اگر در سال ۶۰ فیلم تولید می شد ما تنها ۱۵ تا ۲۰ درصد از آن ۶۰ فیلم را به کارگردانان فیلم اولی اختصاص می دادیم و سخت گیری های زیادی می شد که هر کسی نتواند به عنوان فیلمساز وارد جرگه سینمای حرفه ای شوند و همین امر سبب می شد تا نه فیلمی پشت در اکران بماند و نه فیلمی به دور از سلیقه جامعه ساخته شود.

کارگردان فیلم سینمایی «جهیزیه ای برای رباب» در همین راستا ابراز داشت: امروزه شرایط در سینمای ایران تفاوت فاحشی با گذشته دارد و متأسفانه برخی از تهیه کنندگان هم از این شرایط خشنود و راضی هستند چرا که جوانانی که وارد سینما می شوند مثل پیشکسوتان سخت گیر نیستند و بسیار حرف گوش کن تر و ارزان تر از فیلمسازان حرفه ای هستند و این مسأله باعث می شود تا تهیه کنندگانی که به کیفیت نمی اندیشند و به دنبال کمیت هستند از حضور آن ها استقبال کنند.

وی در خاتمه این گفتگو افزود: سیاست های غلط مدیران سینمایی بر این امر استوار است که پیشکسوتان خانه نشین شوند و سهمیه ای در تولیدات سالانه سینمای کشور نداشته باشند غافل از اینکه این سیاست غلط به هیچ عنوان به نفع سینمای کشور نیست و در همه جای دنیا از هنرمندان پیشکسوت شان در هر حرفه و رشته ای حفاظت و حراست می کنند و همیشه شرایط برای فعالیت و حضور آن ها فراهم است.