دوبله را فقط در اتاق دوبله می توان یاد گرفت

گروه تلویزیون – زینب علیپور: جلال مقامی بی شک یکی از اساتید هنر دوبله است که سریال ها و فیلم های بسیاری با صدای این هنرمند برای مخاطبانش ماندگار شده است. در کنار هنر دوبله، وی به مدت ۱۵ سال مجری یکی از برنامه های پرمخاطب و محبوب شبکه دو یعنی «دیدنی ها» بود. برنامه موفقی که دیگر تکرار نشد. با این حال او سالهاست به دلیل بیماری از دوبله کناره گرفته و در این زمینه فعالیت نکرده است. با این وجود از زمانی که وارد این حرفه شد، بسیاری از بازیگران پیش از انقلاب شهرتشان را مدیون صدا و توانایی او در دوبله بودند. دوم مرداد سالروز تولد این هنرمند است که به همین بهانه با او گفت و گوی کوتاهی داشتیم که در ادامه می خوانید:   شما پس از سال ۹۳ در زمینه دوبله هیچ فعالیتی نداشتید؟ – نه در این چهار سال به دلیل بیماری ام یک جمله هم کار نکرده ام و نمی کنم. صدای من گرفته شد و نمی توانم کار کنم.  در این سالها فقط استراحت می کنید؟ – بله. کتاب می خوانم و فیلم می بینم و با دوستانم که در کرج پیدا کرده ام، معاشرت می کنم.  پس قطعا فرصت کرده اید بازپخش مجموعه «شرلوک هولمز» را که بخشی از آن با صدای شما دوبله شده است و روی آنتن شبکه تماشاست ببینید؟ – بله تصادفی می بینم. من به دلایلی ۱۳ قسمت از این مجموعه را من به جای شرلوک هولمز صحبت کردم. البته با اجازه خود آقای زند.  شما از جمله هنرمندان توانمند این حرفه هستید. هیچ وقت به تدریس فکر نکرده اید؟ – نه. به این دلیل که در این کلاس ها هیچ پیشرفتی نمی توانند بکنند و پولشان را بیهوده خرج می کنند. برخی از دوستان ما متاسفانه فرصت را غنیمت دانسته و کلاس دایر می کنند و بدون اینکه خروجی قابل توجهی داشته باشد.  در طول این سالها که استراحت می کنید، از دوستان و همکارانتان به دیدار شما نیامده اند؟ – من هیچ توقع و انتظاری از کسی ندارم. به هر حال من ساکن کرج هستم و دوستان و همکاران من ساکن تهران هستند. برای آنها این مسافت سخت است و سر کار هم هستند. اما تلفنی با برخی از آنها در ارتباط هستم.  در این مدت دست به قلم نشدید تا خاطرات و تجربیاتتان را در اختیار نسل جوان قرار بدهید؟ – خیلی علاقه خاصی به این کار ندارم. به نظر من دوبله را باید در اتاق دوبله یاد گرفت. ما از صبح تا شب در استودیو بودیم و از این نظر خاطرات شنیدنی برای جوانترها نداریم. این کار هم به گونه ای است که نمی توان تجربه ای را منتقل کرد. کار دوبله به این شکل نیست که بتوان به کسی یاد داد. بستگی به استعداد و توانایی خود فرد دارد. چند وقت پیش من داور برنامه ای به نام «جادوی صدا» بودم. حتی یک نفر هم از آن همه شرکت کننده وارد دوبله نشد. هر کدام به شهر خودشان بازگشتند. بدون اینکه نتیجه ای بگیرند. البته من این چیزها را می دانستم و با وجود اینکه در آن برنامه جزو داورها بودم، اما به آنها گفتم که بی فایده است. دوبله بلد باشند، در خانه هایشان هم می توانند دوبله کنند. آن زمان گذشت که باید در استودیوها می رفتیم و فیلم های ۳۵ احتیاج به آپارات داشت. شرایط کار اصلا مثل الان نبود. الان در خانه هایشان کار دوبله می کنند. من در کاشان که رفتم، بچه های «جادوی صدا» را در آنجا دیدم و به من گفتند بیا استودیوی ما را ببین. خانه شان را استودیو کرده بودند و فیلم دوبله می کردند.  حال که در سالروز تولیدتان با هم گفت و گو می کنیم، جا دارد کمی از خاطراتتان را مرور کنیم. چه کسی شما را وارد این حرفه کرد؟ – من را هوشنگ لطیف پور وارد دوبله کرد.  چطور با هم آشنا شدید؟ – من آن زمان در دوبله بودم ولی جایگاه خاصی نداشتم. تصادفا من را در استودیویی دید و برای کار دعوتم کرد. بعد از آن هم برای فیلم های بعدی اش از من دعوت کرد.  شما سال ها با شبکه ۲ همکاری داشتید. چه در برنامه «دیدنی ها» و چه درو فیلم ها و سریال هایی که برای این شبکه دوبله کردید! فکر می کنم در «مزد ترس» به جای عبدالرضا اکبری حرف می زدید! – بله! آن سال ها فیلم های تلویزیون اکثر در شبکه ۲ دوبله می شد. بعد از مدتی که جام جم راه افتاد، دوبله در شبکه ۲ تعطیل شد و همه چیز به جام جم منتقل شد. به غیر از این سریال که می گویید، سریال دیگری مانند «پدر سالار» بود که برای شبکه ۲ دوبله اش کردم. در این سریال هم به جای یک شخصیت جوان صحبت می کردم.  نمی خواهم خسته تان کنم. چون مشغول استراحت بودید. فقط خواستیم در سالروز تولدتان با شما گپ بزنیم. – ممنون. امیدوارم که جوانهایی که به این حرفه علاقه مند هستند، با آگاهی وارد شوند و وضعیت دوبله هم بهتر از این باشد و سایر همکارانم سلامت باشند.

نوشته دوبله را فقط در اتاق دوبله می توان یاد گرفت اولین بار در بانی‌فیلم پدیدار شد.