به «عمودیها» ظلم شد!

گروه تلویزیون – زینب علیپور: مهرداد ضیایی بازیگر سریال هایی چون اولین شب آرامش، بی گناهان، محکومین و در مسیر زاینده رود این اواخر در مجموعه ای با عنوان «عمودیها» به کارگردانی حجت ذیجودی حضور داشت. مجموعه ای که در زمان نامناسبی روی آنتن شبکه سه رفت و با وجود مضمون اجتماعی و مفاهیم مهم اخلاقی که در دل داستان هایش داشت، آنطور که باید نتوانست دیده شود و مورد توجه مخاطبان قرار بگیرد. وی در کنار این مجموعه در یک اپیزود از «محکومین» هم ایفای نقش کرد. از این رو با وی پیرامون این دو مجموعه و فعالیت های اخیرش گفت و گویی داشتیم که در ادامه می خوانید:   گویا این روزها مشغول بازی در مجموعه «بازی نقاب ها» هستید. درباره نقشی که در این کار ایفا می کنید و کلیت داستان توضیح می دهید؟ فکر می کنم سالهاست که به این منطقه از ایران در فیلم و سریالی پرداخته نشده است؟ – بله من در این سریال نقش مباشر دولتخان را بازی می کنم که جعفر دهقان این نقش را بازی می کند. خوشحالم که در این سریال با جعفر دهقان و رحیم نوروزی عزیز بازی می کنم. این مجموعه را سیروس حسن پور کارگردانی می کند و در حال حاضر هم در لوکیشنی در گنبد کاووس هستیم. البته من هم تا به امروز در بندرترکمن کار نکرده بودم و برایم از این نظر هم تجربه جدید و جذابی بود. چون می توانم بگویم این فضا تاثیر بسیار مستقیمی روی کار دارد. ضمن اینکه اسب جایگاه خاصی بین مردم این منطقه دارد و جزو فرهنگشان محسوب می شود.  گویا نقشی که شما بازی می کنید، یکی از کاراکترهای منفی این سریال باشد؟ – بله تقریبا. اما به دلیل اینکه مشکلی در زمینه قومی و قبیله ای ایجاد نشود، شخصیتی که من بازی می کنم، ترکمن نیست. برای اینکه حساسیت ایجاد نکند که به نظرم فکر بسیار درستی است.  با فرهنگ این منطقه از ایران آشنایی داشتید؟ – نه اصلا. من برای چندین کار در شمال کار کرده بودم، اما در گنبد کاووس و بندرترکمن کار نکرده بودم و هیچ گونه آشنایی هم نداشتم. اما مردم بسیار مهربان و شریف و زحمتکشی دارد و خیلی خوشحال هستند که بعد از مدتها در این منطقه سریال ساخته می شود.  فکر می کنم سالهاست که هیچ سریال یا فیلمی درباره مردم این منطقه ساخته نشده است؟ – بله. دهه های گذشته چند فیلم سینمایی در اینجا ساخته شده بود و یک سریال هم با عنوان «آتش بدون دود» قبل از انقلاب در این منطقه ساخته شده بود. اتفاقا جذابیت های بصری بسیاری دارد و قابلیت های بسیاری در اینجا برای ساخت یک اثر نمایشی وجود دارد.  خب شاید یکی از دلایلش این بوده که کار کردن درباره برخی قومیت ها سختی ها و حساسیت های خودش را دارد و از این رو کمتر کارگردانی به سراغ چنین موضوعاتی می رود؟ – بله دقیقا خیلی کار سختی است. به این دلیل که باید حساسیت هایی که در این زمینه وجود دارد را باید در کار رعایت کنی و رفتار و حرفی به کار نبری که توهین تلقی شود و با قومیت و مذهب آنها منافات داشته باشد. به هر حال این مسائل برای ما در این سریال قابل احترام بود و همه سعی کردند این حساسیت ها را رعایت کنند.  شما این اواخر دو مجموعه «عمودیها» و «محکومین» را روی آنتن داشتید. از این دو تجربه برایمان می گویید؟ – می توانم بگویم که به شدت مجموعه «محکومین» را دوست داشتم و برایم نقش و کلیت کار و گروهی که با آنها کار کردم، برایم قابل احترام بود. من با آقای سید حاتمی ۷ سال در «سرزمین کهن» همکار بودم. به نظرم قابلیت ساخت کارهای خوبی را در سینما و تلویزیون دارد. از طرفی به خوبی می تواند مسائل اجتماعی و معضلاتش را در قالب یک سریال به تصویر بکشد. با اینکه این سریال سریال تلخی بود، اما جایگاه بسیار خوبی در بین مردم ایجاد کرده بود.  این را به دلیل بازخوردی که از مخاطبان سریال گرفتید، می گویید؟ – بله. افرادی که من با آنها در ارتباط بودم و با آنها برخورد می کردم، کار را دوست داشتند و ابراز لطف می کردند و از سریال استقبال می کردند.  اما متاسفانه این اتفاق برای «عمودیها» نیفتاد! – من این سریال را هم به شدت دوست داشتم و به نظرم کاربسیار با آبرو و خوبی بود. اما متاسفانه زمان پخش خوبی برایش در نظر نگرفته بودند. در صورتی که به آپارتمان نشینی خیلی خوب پرداخته بود و قصه ها هم خیلی شیرین و جذاب بود. در عین حال فضا کمدی صرف نبود و طنز قابل احترامی بود. تیمور شخصیتی هم که من در این سریال بازی کردم، به گونه ای بود که هر کسی من را می دید می گفت چنین شخصی را ما در همسایگی مان داریم.  با توجه به فرهنگ آپارتمان نشینی که یکی از مهمترین موضوعات در جامعه امروزی است، این سریال می توانست بیشتر مورد توجه قرار بگیرد. بله. اتفاقا یکی از معضلات ما همیشه این است که فرهنگ سازی نمی کنیم. یعنی پیش از اینکه یک فرهنگ را جا بی اندازیم، باید در ابتدا آن را فرهنگ سازی کنیم. به عنوان مثال پیش از اینکه فرهنگ استفاده از تلفن همراه را جا بی اندازیم، اول باید فرهنگ سازی می کردیم و یا همین موضوع آپارتمان نشینی که مضمون اصلی این مجموعه بود که به نظر من با توجه به فرهنگ آپارتمان نشینی که جزو معضلات شهرنشینی است و گریزناپذیر است. بنابراین نیازمند است که شهرهای بزرگ این فرهنگ سازی را داشته باشند که چه چیزی بهتر از اینکه با زبان طنز و ساخت یک اثر نمایشی این اتفاق بیفتد. اما متاسفانه به آن کار ظلم شد.  حال که مشغول بازی در «بازی نقاب ها» هستید، قطعا امکان حضور در هیچ اثر دیگری را ندارید؟ – بله فکر می کنم تا نوروز سرتصویربرداری باشم. اتفاقا یکی دو کار هم پیشنهاد شد که به دلیل اینکه در شهرستان بود، نتوانستم بپذیرم.  شما در سینما هم که سالهاست کار نمی کنید؟ – بله به هر حال سینما جذب از ما بهتران شده است و به همین دلیل دوست ندارم کار کنم. خیلی ها هم هستند که دوست ندارند در سینما فعالیت کنند. به فیلم ها هم که دقت کنید، متوجه می شوید بازیگرانی که مدام از این فیلم به فیلم دیگری می روند، تعدادشان به اندازه انگشتان یک دست است که گاهی هم با همان گریم سر یک کار دیگر می روند و فرصت تغییر لباس و گریم هم ندارند! خب طبیعتا نتیجه همین فاجعه ای است که سالهاست در سینما رخ داده است.  در این مدت پیشنهاد سینمایی داشتید؟ – بله اما متاسفانه یا من نتوانستم به دلایلی سر آن فیلم بروم و یا آنها نخواستند. البته به وسواس خودم هم برمی گردد که دوست دارم در کاری که بازی می کنم، از آن لذت ببرم. گاهی به من همان نقشی را پیشنهاد می دهند که در یک سریال به نظرشان خوب بازی کردم. خب اگر خوب بازی کردم که نباید دوباره همان نقش را تکرار کنم. من معتقدم اگر یک نفر بازیگر خوبی است، لزوما نباید همان نقشی را که خوب بازی کرده باز هم تکرار کند. خب باید نقش های دیگر را هم تجربه کند.  اصولا کارگردان ها کمتر ریسک می کنند و ترجیح می دهند که به بازیگر همان نقشی را که خوب بازی کرده تکرار کند و نتیجه همین می شود که سریال ها برای مخاطب جذاب نیست! – بله با نظر شما موافقم. متاسفانه به دلیل سخت بودن شرایط تولید هم هست که این اتفاق می افتد. به هر حال باید شرایط به گونه ای باشد که کارگردان ها هم به سمت و سویی بروند که بتوانند خطر کنند و نقش های تکراری به بازیگرها پیشنهاد ندهند.

نوشته به «عمودیها» ظلم شد! اولین بار در بانی‌فیلم پدیدار شد.