مادر همه توفان ها!

بانی فیلم – گروه سینمای جهان- وصال روحانی: فیلم هایی که نشانگر فجایع زیست محیطی و بلایای طبیعی و بالنسبه طبیعی هستند، کم نبوده اند و «گردباد» (۱۹۹۶) و همچنین «باران سخت» و «قله دانته» از بارزترین آنها به شمار می آیند و حتی کار به ژانر فیلم های علمی- تخیلی نیز بسط یافته است تا خیال ها و تصورات مهلک تر و هولناک تری را ضمیمه حوادث عمده و حقیقی دهه های اخیر جهان کنند و با ایجاد ترس نسبت به توفان ها و سیل ها و زلزله ها و آتش نشان ها مردم را در هیجانات بزرگ غرق و با آن جیب های خود را پر پول کنند. جدیدترین محصول این رویکرد فیلمی به نام «جئو استورم» است که پنج هفته ای است در میان ۱۰ فیلم پرفروش جهان سینما خودنمایی می کند. «جئو استورم» نشانگر توفان های مهلک و ویرانی های مهیبی است که از عملکرد ضعیف ماهواره های کنترل کننده شرایط زیستی کره زمین برمی خیزد و هر چند بخشی از آن خیال و فانتزی است اما ریشه در شرایط ناگوار فعلی کره خاکی دارد که بشر با سوء رفتارهای خود آن را پیوسته به سمت ویرانی هر چه بیشتر سوق می دهد. ۲۱۰ در ازای ۱۲۰ «Geostorm» با بودجه ای ۱۲۰ میلیون دلاری و با پولسازی ای که تاکنون به ۲۶۰ میلیون دلار رسیده، پای روسای جمهوری ها و وزیران دفاع و امثال آن را نیز به میان می کشد تا ضمن خلق هیجان از حساسیت و اهمیتی بگوید که فجایع زیستی در دنیای امروز دارد و احتیاج به مدیریت های قوی برای مهار شدن دارند. این فیلم که نخستین اثر بلند سینمایی با کارگردانی دین دولین است و او سناریوی آن را هم به اتفاق پل گویوت نوشته، حاکی از آن است که لااقل در آمریکا و سیستم های حکومتی و نظارتی آن خبری از اینگونه مدیریت ها و اشراف و هوشیاری لازم نیست. پی آمدهای کنار کشیدن مرد متخصص «جئو استورم» بر کاراکتر کلیدی جیک لاوسون (با بازی جرارد باتلر که در دو دهه اخیر پیوسته برای ایفای رل جیمزباند هم مدنظر قرار داشته) متمرکز است و او یک متخصص اکوسیستم ها و طراح محیط های زیستی است که پس از بروز فجایع زیست محیطی متعدد در سطح جهان مأمور ابداع یک سیستم پیشرفته ماهواره ای موسوم به «پسر هلندی» به قصد کنترل بهتر شرایط آب و هوایی و مدیریت توفان های مدهش می شود اما «مو از ماست کشیدن ها»ی مفرط و بیهوده دولت آمریکا سبب دلسردی و کناره گیری این مرد و روی کار آمدن برادر وی مکس (با بازی جیم استرجس) در رأس این پروژه می شود و به وی تحمیل می کنند که در ارتباط نزدیک با وزیر خارجه آمریکا لئونارد دکوم (اد هریس) کار کند. اما این تغییر همان و وقوع فجایع زیست محیطی در یک استان افغانستان و گوشه ای از هنگ کنگ همان و عجیب بودن قضیه به حدی است که استان افغانستان بر سر سوء عملکرد ماهواره های کنترل کننده به کلی یخ می زند و در هنگ کنگ بر اثر شدت گرما یک آتش سوزی مهیب به راه می افتد. هشدار آخر برای رییس جمهوری آمریکا اندرو پالما (اندی گارسیا) چاره ای جز قبول اشتباهات در انتصاب ها و نحوه مدیریت اوضاع و رویکرد مجدد به جیک لاوسون نمی ماند ولی به جیک در بدو بازگشت گفته می شود که اگر هر چه سریعتر ماهواره های کنترل کننده شرایط زیستی زمین را به وضعیت نرمال بازنگرداند، عارضه موسوم به «جئو استورم» که ترکیبی از همه توفان ها است کل کره زمین را نابود خواهد کرد و همزمان با این اعلام خطر، یک گردباد مخوف توکیو را هم در می نوردد و تلی از خاکستر در بخش هایی از این شهر و اطراف آن به جا می گذارد. در نهایت جیک لاوسون می پذیرد که با کمک دخترش هانا (تالیتا بیتمن) و برخی اعضای سرگشته شاغل در پروژه ماهواره ها موضوع را مدیریت و توفان های بزرگ «در راه» را مهار کند و چون با یک کار هالیوودی ساخته کمپانی های برادران وارنر و اسکای دنس مواجه هستیم، عملیات نجات در نهایت هیجان و دلهره و به صورت دقیقه نودی و در حالی که جهان از دست رفته به نظر می آید، به سامان می رسد و ماهواره ها شروع به کار طبیعی می کنند و توفان ها مهار می شوند و زندگی در سطح کره خاکی پایان نمی یابد. اهمیت فراوان فن آوری های تصویری در فیلمی که مدیریت تصویربرداری آن با روبرتو شیفر بوده و کریس لبنزون و جان رنوا کار تدوین را انجام داده اند و موسیقی متن کار لورن بالفی تازه اوج گرفته است، اضافه بر آمدن نام امثال دانی یل وو، ریچارد شیف و ابی کورنیش در جمع بازیگران و در کنار نامدارترهایی که اسم شان پیشتر آمد، این عظمت تصاویر و کار فوق العاده گروههای فنی و متخصصان جلوه های تصویری است که چشم ها را خیره می کند و سلاح اصلی در بیان ماجراهایی است که تا وقتی آمریکای پر حیله و برخی دولت های سهل انگار غربی اداره مسائل محیط زیستی را در سطح جهان در دست دارند، احتمال وقوع آن وجود دارد و نباید آن را یک تصور سینمایی صرف تلقی کرد، ضمن اینکه توفان های متعدد و مهلک سالهای اخیر که بخش هایی از قاره آمریکا و به ویژه ایالات متحده را ویران کرده، نیز موجب همذات پنداری بیشتر تماشاگران غربی با موضوع و کاراکترهای این فیلم شده، به طوری که تماشای آن را مصداق و آینه ای از شرایط حقیقی سالهای اخیر خود و منجمله امسال و البته بدتر شدن اوضاع در سالهای آینده می دانند. مردمی که پس از تماشای این فیلم با وضوحی بیش از گذشته می گویند از این توفان ها باید به شدت ترسید و از ورطه آن گریخت. نمایی از سونامی های مهیب شاید یک وجه بارز در فیلم «جئو استورم» که به یاد آورنده حقایق روز جهان و اتفاقات مهیب سالهای اخیر است، بی مهار شدن آب دریاها و ریختن آن به درون شهرها و آبادی ها و کشته شدن یک خیل عظیم توسط این فرآیند باشد. سونامی هایی که در یک ربع قرن اخیر در شرق آسیا و آمریکای شمالی کشتارهای وسیعی کرده اند از وسایل ویران ساز اصلی در متن فیلم «Geostorm» هم هستند و این سونامی ها به لطف حقه های تضویری و جلوه های بصری فوق العاده به کار گرفته شده در «Geostorm» حضوری به شدت هراس ساز در طول این فیلم دارند و اگر دلیلی بر موفقیت این فیلم در ترسیم چیزی به نام مادر همه توفان ها قائل باشیم، همین فاکتور است. فیلمی که ثابت می کند دین دولین بعد از سالها کسب اعتبار به عنوان یک سناریست شاخص توان و مهارت کارگردانی هم دارد. منبع: Film Digest

نوشته مادر همه توفان ها! اولین بار در بانی‌فیلم پدیدار شد.