بازیگران معروف دنیا هم سریال بازی می کنند

بانی فیلم-گروه تلویزیون – فاطمه شهدوست: خیلی ها هنوز او را با نام مریم مقدس می شناسند و با گذشت نزدیک به ۱۷ سال از این فیلم، شبنم قلی خانی کم وبیش این عنوان را با خود به همراه دارد. قلی خانی جزو بازیگران آرام، جدی و البته مهربانی است که سال ها است با فیلم ها و سریال های مختلف در فضاهای گوناگونی که اغلب آن ها درام و در نقش های مثبت است حضور پیدا کرده و از بین کار های او می توان به «ماچند نفر»، «اولین شب آرامش»، «پنج کیلومتر تا بهشت»، «نردبام آسمان»، «پنجمین خورشید»، «سال های برف و بنفشه»، «پنجشنبه آخر ماه»، «پریناز»، «شور شیرین» و …. اشاره کرد. او که بعد از مدتی وقفه، سال گذشته در سریال «۸ و نیم دقیقه» حاضر شد و بعد از آن هم در مجموعه دیوار شیشه نقش آفرینی کرد، این روزها مدتی است که مجددا با سریال آنام، به فعالیتش در دنیای تصویر ادامه می دهد. همچنین حضور او درمجموعه سرزمین کهن که به سرزمین مادری تغییر نام داد نیز از جمله دیگر مواردی است که وجود دارد. قلی خانی در بخشی از گفت و گویی که داشتیم از تجربه مادر شدنش و تاثیری که بر روی ایفای هر چه بهتر نقشی که با این مضمون در سریال آنام دارد، صحبت کرد. وی همچنین از علاقه اش به فضای کمدی و نبود پیشنهاداتی گفت که جدا از تئاتر، در تلویزیون برایش اتفاق نیفتاده است. در ادامه این گفت و گو را می خوانید:

 

 با سریال جدیدتان شروع کنیم، ابتدا کمی از آنام و نقشی که درآن دارید بگویید. – من در سریال آنام نقش زنی به نام آرزو را بازی می کنم، که شخصیت خیلی با احساس، پرمهر و با عشقی دارد که من آن را خیلی دوست دارم. همچنین فیلمنامه و داستان این سریال نیز جزو مواردی بود که بعد از خواندن آن، جذبش شدم. این مجموعه دارای قصه ای زنانه است که زن ها در آن تأثیرگذار اند و من این موضوع را دوست داشتم و برایم اهمیت داشت. همچنین پیشتر خیلی تعریف آقای افشار را شنیده بودم و دلم می خواست که کار با او را تجربه کنم. قبلا هم برای کاری قرار بود این همکاری اتفاق بیفتد که نشد و در حال حاضر خوشحال هستم که این همکاری شکل گرفته است.  از جمله ویژگی هایی که در اغلب کار ها ونقش های شما وجود دارد، این است که غالبا ایفاگر نقش هایی بودید که به آن ها مثبت گفته می شود، در واقع در کارنامه ای که دارید، بیشتر یک چهره آرام، مهربان و مثبت وجود دارد، می خواهم بدانم آرزو هم جزو همین کارها محسوب می شود و اینکه چه تفاوتی با دیگر شخصیت هایی که آن ها را تجربه کردید، دارد؟ – به هر حال این نقش با دیگر نقش هایی که قبلا بازی کردم تفاوت زیادی دارد، چون این کاراکتر زنی است که در حالی گذراندن دوران بارداری است و البته خیلی درباره آن نمی توانم توضیح دهم، چون قصه لو می رود، اما من تا به حال چنین نقشی را تجربه نکرده بودم.  شما پیش از این نقش، در واقعیت این تجربه را پشت سر گذاشتید.. – بله  واین اتفاق چه قدر به شما برای ایفای نقش یک زن باردار کمک کرد؟ -واقعیت است که من خوشحالم که چنین نقشی را بازی می کنم، چون در زندگی عادی آن را پشت سر گذاشتم و فکر می کنم شاید خیلی بهتر و راحت تر از قبل می توانم چنین نقشی که در آن منتظر آمدن نوزادی هستم را بازی کنم. به همین دلیل به نسبت زمانی که این تجربه نداشتم، به طور قطع الان آن را بهتر ایفا می کنم.  سریال آنام جزو مجموعه است که موجب شده تا طیف گسترده ای از بازیگران در آن حضور داشته باشند، کمی از این انتخاب ها وگروهی بگویید که با آن سر و کار دارید. – به نظر من انتخاب هایی که آقای افشار در این مجموعه داشتند، خیلی خوب است چرا که به واسطه این گزینش هم بازیگرانی که چندان شناخته شده نیستند، ایفای نقش می کنند وهم کسانی که به هر حال تجربه بیشتری دارند، مثل خانم گلچهره سجادیه، آقای عبدالرضا اکبری، خانم مهرانه مهین ترابی و ….؛ در واقع این چیدمانی که از جهت حضور بازیگران جوان و با سابقه تر در کنار هم ایجاد شده؛ به گونه ای است که می تواند مخاطب بیشتری را برای این سریال به خود اختصاص دهد. چرا که این گونه هم بازیگرانی که از قدیمی ترها هستند و مردم با آن ها خاطره دارند، در کار هستند و هم مخاطبینی که با قشر جوان تر آشنا هستند. به همین دلیل فکر می کنم که این مجموعه، کار جذاب و خوبی خواهد شد.  رفتن جلو دوربین جواد افشار، به عنوان کارگردان چه ویژگی هایی دارد؟ – خوش اخلاقی، صبوری و انرژی مثبت از جمله مهترین ویژگی های آقای افشار در زمانی است که سر کار هستیم. چرا که تصویربرداری گاهی تا چندین ساعت طول می کشد، ولی او انرژی اولیه اش را هیچ وقت از دست نمی دهد و با همه عوامل خیلی خوش اخلاق هستند، اتفاقی که به بازیگر آرامش می دهد و موجب می شود تا بتواند تا کارش را راحت انجام دهد.  شما بعد از وقفه ۵ ساله ای که در زمان نبودتان در ایران، در دنیای تصویر داشتید، فعالیت خود را با سریال ۸ونیم دقیقه از سر گرفتید و بعد هم با فاصله ای معمولی مشغول این سریال شدید. این اتفاق در حالی است که برخی از بازیگران معتقداند شاید حضور مکرر در دو یا چند سریال پشت سرهم فرد را به تکرار بیندازد و یا مواردی از این دست، می خواهم بدانم شما در این باره نگرانی نداشتید؟ – نه، به هرحال من فکر می کنم که وقتی کاری خوب و قصه جذابی داشته باشد، دیگر این نگرانی ها چندان وجود ندارد و مردم هم دوست دارند که آن را دنبال کنند. از همین رو مهمترین مسئله برای من این است که قصه سریال مخاطب را جذب کند. حال در سریال ۸و نیم دقیقه این اتفاق افتاد و به نظرم این مجموعه هم مورد توجه قرار می گیرد. البته درباره بحث تکرار یک نقش باید بگویم که این موضوع برای من اهمیت زیادی دارد و اصلأ یکی از دلایلی که خیلی از کارها را انتخاب نمی کنم، همین است. من دوست ندارم نقش تکراری بازی کنم و به همین جهت در پذیرش پیشنهادات، برای جلوگیری از این تکرار، دقت می کنم. متأسفانه برخی از فیلمسازان بدون اینکه ریسک کنند، ترجیحشان بر این است تا بازیگری که در یک نقش امتحانش را پس داده، انتخاب کنند و این مسئله موجب تکرار می شود، به همین دلیل است که من خیلی از پیشنهاداتی که می شود را نمی پذیرم.  کمی هم از سریال«سرزمین مادری» بگویید؛ فکر می کنم قرار است به زودی پخش شود… – بله، این سریال از شبکه ۳ قرار است به زودی پخش خود را آغاز کند و من در فاز دوم این مجموعه نقش همسر رهی را با بازی شهاب حسینی، ایفا کرده ام. نقش دختری که در سن کم و از خانواده سنتی، ازدواج کرده و معصومیتی خاص در او وجود دارد. در این کار به شکلی سمبل اتفاقات تاریخی ایران در دوره معاصر به تصویر کشیده می شود و پرداختن به بخشی از روابط احساسی بین رهی و همسرش نیز در بخش هایی مورد نظر قرار می گیرد.  همکاری با شهاب حسینی چه طور بود؟ – من در این سریال و به واسطه همکاری که با ایشان داشتم چیزهای زیادی از او یاد گرفتم. در واقع باید بگویم که شهاب حسینی به عنوان پارتنر، در کار خیلی خوب طرف مقابل را همراهی می کند، در حالی که خیلی ها این طور نیستند. ایشان علاوه بر تمرکز روی بازی خودشان به فکر نقش مقابل هم هستند و این تعاملی مثبت را در کار شکل می دهد. این همکاری برای من خیلی خوشایند بود و چیزهای زیادی را آموختم.  در حال حاضر پیشنهاد دیگری که مشغول آن شدید یا تاییدش کردید، را داشتید؟ – بله، تعدادی بوده که البته چون هنوز چندان قطعی نشده، نمی توان از آن گفت و البته فعلا ترجیح میدهم تا کمی از فیلمبرداری این کار پیش برود تا بعد بیشتر به موارد دیگر فکر کنم و مشغولشان شوم.  در حوزه تئاتر چه؟ – در فضای تئاتر پیشنهادات زیادی داشتم و خوشحال هستم که کار تئاتر در حال رونق گرفتن است و از سوی دیگر سالن های خصوصی هم باعث این اتفاق شده اند که کارهای بیشتری با کارگردانان جوان تری روی صحنه برود. در واقع افزایش تعداد سالن ها موجب بیشتر شدن تعداد گروه ها و افرادی شده که در این حوزه حضور دارند، اتفاقی که باعث شده تا مخاطبین تئاتر هم بیشتر باشد.  اما بازهم به سبک کارهایی که تا امروز داشتید برگردیم، شما اغلب در فضای درام های خانوادگی، اجتماعی و این دست موارد نقش آفرینی کرده اید، با توجه به این که می دانم به دلیل موفقیت در یک ژانر، مدام در همان سطح به بازیگر پیشنهاد می شود، ولی بگویید که این انتخاب شما بوده یا اتفاق افتاده؟ اصلا خودتان چه قدر تمایل دارید تا در کارها و نقش های کمدی بازی کنید؟ – واقعیت این است که من خیلی دوست دارم که کار طنز را هم تجربه کنم ولی تا به حال پیش نیامده است. در واقع دلم می خواهد که یک کار کمدی خوب با نقش حساب شده باشد و اگر چنین پیشنهاد و نقشی اتفاق بیفتد، چرا که؟ حتما آن را تجربه می کنم.  پیشنهادی در حوزه طنز داشتید؟ – نه، تا به حال کار طنزی به من پیشنهاد نشده است، البته این اتفاق در تلویزیون رخ نداده و در تئاتر چنین تجربه ای را پشت سر گذاشتم.  از جمله مواردی که در حوزه بازیگری وجود دارد و برخی از همکاران شما هم به آن معترض اند، این است که با حضور یک بازیگر در تلویزیون و در واقع سریال هایی که هستند، پیشنهادات سینمایی آن ها به شدت کم می شود و با ادامه این روند شاید حتی به کل چنین پیشنهاداتی قطع شود، شما هم در کل کم تر در سینما حضور پیدا کردید، این مسئله چه قدر به موضوعی که از آن گفتم برمی گردد؟ – ابتدا باید بگویم که مدت هاست که همه دنیا به سمت سریال سازی پیش رفته است و در اغلب این تولیدات معروف که در کشورهای بزرگ ساخته می شود، می بینیم که بازیگران بزرگ سینمایشان در آن ها حاضر شده اند، این یعنی در این حد تولید سریال و دیده شدن آن اهمیت پیدا کرده است. چرا که زندگی ها این روزها به شدت ماشینی شده است و خیلی از مردم دیگر حتی فرصت رفتن به سینما را هم ندارند و اغلب یا فیلم ها را دانلود می کنند و یا در شبکه های اینترنتی آن ها می بینند، سریال سازی به مقوله مهمی مبدل شده است که در آن تا حد امکان از بازیگران مهم بهره می گیرند، اما این موضوع در کشور ما مثل خیلی چیزهای دیگر تا بخواهد جا بیفتد و فرهنگ سازی شود، خیلی زمان می برد. در حال حاضر اغلب فکر می کنند که کسی که در سریال های بازی می کند، مقام و مرتبه اش کم تر از افرادی است که دائم در سینما هستند. البته در این میان باز هم جای شکرش باقی است که با سریال های شبکه خانگی مثل شهرزاد که مخاطبان گسترده ای هم دارد، شاهد وقوع همین اتفاق، یعنی حضور چهره های سینمایی در آن ها هستیم. از همین رو سریال سریال است و فرقی نمی کند که کجا و چطور، حال شاید این دست مجموعه ها چون به شکل آزاد و خصوصی تولید می شوند، تنها کمی از نظر نوع پوشش با بقیه متفاوت است و گرنه اصل کار همان تولید سریال است.  پس این اتفاق برای شماهم ملموس بوده است… – نمی دانم چه باید گفت، فقط همه می دانیم که در سوی دیگر ماجرا خیلی از چهره ها و بزرگان سینمای ما مثل شهاب حسینی که از اجرا شروع کرد، با تلویزیون کار خود را آغاز کردند و اتفاقا من معتقد هستم که بازیگرانی که در تلویزیون کار می کنند بسیار خوش شانس تراند، چون طیف وسیعی از مردم آن ها را می بینند و می شناسند و در خیلی از شهرها هنوز تنها شایدچند شبکه بیشتر ندارند و هنوز سینمایی وجود ندارد، حتی در خیلی از شهرهای بزرگ، جدا از تهران و قشر خاصی که هستند، مردم اصلا عادت به سینما رفتن ندارند. من واقعا فکر می کنم که طرفداران و مخاطبان ما آدم هایی هستند که در گوشه و کنار کشورمان و حتی در مناطق محروم پای تلویزیون نشسته اند تا یک سریال خوب ببینند و چه قدر خوشحال می شوند که سریالی که می خواهند را با بازیگرانی که دوست دارند،تماشا کنند. این باعث افتخار برای ما است، با وجود این که حتی ممکن است از برخی پیشنهادات سینمایی جا بمانیم یا به خاطر تداخل نتوانیم در آنها حاضر شویم.  تداخل زمانی و کاری با تلویزیون… – بله، به عنوان مثال در سال گذشته زمانی که من سر سریال ۸ ونیم دقیقه بودم، ۳ کار سینمایی به من پیشنهاد داده شد و امسال هم دقیقا سر همین کاری که قرارداد بستم ۲ پیشنهاد داشتم که یکی از آن ها شهرستان بود و نمی شد رفت و دیگری هم تداخل زمانی داشت، به همین دلیل زمان بندی کار سریال باعث می شود که برخی از پیشنهادات دیگر را از دست بدهیم. با این وجود من امسال در تابستان ۲ سینمایی هنر و تجربه کار کردم که با وجود اکران محدودی که این گروه دارند، برای خود من تجربه جالبی بود و از آن جایی که دوست دارم همگام با رشته ام کارگردانی را هم تجربه کنم، از این کارها که یکی از آن ها فقط سکانس پلان و دیگری دارای ماجرای خاصی بود، یاد گرفتم وتجربه های خوبی را کسب کردم.  اما در پایان بگویید که با توجه به بعضی محدودیت ها و چارچوب هایی که در تلویزیون وجود دارد، فضای این رسانه را چطور می بینید و آیا این موارد دست و پاگیر نیستند؟ – در حوزه محتوی می توانم بگویم که اغلب موضوعاتی که مطرح می شود، جزو مواردی است که خیلی به درد جامعه می خورد، مثلا در سریال ۸ و نیم دقیقه مطالبی در مورد ارثیه مطرح شد که برای خود من هم یک آگاهی بود، در سریال آنام درباره بارداری، مسائلی بیان می شود که به لحاظ آموزشی فکر می کنم تاثیر خوبی داشته باشد. یا در سریال پریا نیز همینطور، یعنی نمی توان گفت که دست و پاگیر است، بلکه به قشر بزرگی از جامعه که در شهرهای بزرگ نیستند آگاهی می دهد. از سوی دیگر من گاهی در سینما فیلم هایی را می بینم که تأسف می خورم، چون شاید به دلیل بازتر بودن این فضا، بعضی اوقات موضوعاتی مطرح می شود که قبح برخی مسائل از بین می رود و هیچ راهکار درستی هم در آن ها مطرح نمی شود. مثل خیلی از فیلم هایی که می بینید در آن به راحتی یک زن معشوقه کسی می شود که همسر دیگری دارد یا همسر دوم می شود و ساخت این دست کارها برای خانم ها و مردم جامعه ما تأسف برانگیز است. اما بازهم در حوزه تولید سریال جا دارد تا بگویم برای تولید یک سریال خوب است به جای یک نویسنده گروهی از نویسندگان حضور داشته باشند چرا که یک نفر جای چندین نفر نمی تواند به خوبی دیالوگ بنویسد و حتی یک مرد جای خانوم ها یا درست نمی تواند و یا سخت است که بنویسد، به همین دلیل خیلی خوب است که هر نویسنده ای، تیمی از خانم ها وآقایان داشته باشد تا با مشورت باهم دیالوگ ها را شکل دهند. در آخر امیدوار هستم که صنعت فیلمسازی ما بتواند پا به پای دنیا پیش برود و به جای این که مردم ما سریال هایی را در شبکه های ماهواره ای دنبال کنند، پای تلویزیون خودمان بنشینند.

نوشته بازیگران معروف دنیا هم سریال بازی می کنند اولین بار در بانی‌فیلم پدیدار شد.