سریال‏سازی مدتهاست کم‏رنگ و بی‏دغدغه شده است

بانی فیلم – گروه تلویزیون – فاطمه شهدوست: حسن زارعی، بازیگر با سابقه ای است که از دهه ۵۰ تا کنون حضور در فیلم ها و سریال های گوناگونی را تجربه کرده است. از جمله این آثار می توان به سریال آئینه ، تهران ۵۳، مهر و ماه، بوی پیراهن یوسف، این خانه دور است، میرزا یحیی، پدر، آوای زندگی و …  اشاره کرد. زارعی همچنین با حضور در فیلم کلاه قرمزی و پسرخاله،  و مجموعه چاق و لاغر ،تجربه کار کودک و عروسکی را نیز دارد. وی بعد از مدتی دوری از ایران، این شب ها با کاری از سامان مقدم، در مجموعه دیوار به دیوار مشغول نقش آفرینی است. علاوه بر این ها حضور در نهنگ عنبر ۲ هم از جمله دیگر فعالیت هایی است که این هنرمند شیرازی در کارنامه کاریش دارد. وی مضاف  بر همکاری با سامان مقدم، پیش از این ها در شیراز فعالیت های گوناگونی  را در حوزه تئاتر و بازیگری داشته است و از بازیگران دوره طلایی شیراز به شمار می رود . زارعی در طی سال های فعالیتش همواره با ایجاد فضاهایی برای آموزش، سعی در اشاعه هنر و بازیگری، به شکل حرفه ای و اصولی داشته است، به همین جهت در مقطعی با همکاری امین تارخ کارگاه آموزش آزاد بازیگری را راه اندازی کردند و در این مسیر با هنرمندان زیادی در حوزه سینما، تلویزیون و تئاتر همراهی و همکاری کرده است .

زارعی در گفت و گویی که با بانی فیلم داشت از فضای کمرنگ سریال سازی و ساخت کارهایی تعریف کرد که بی هیچ انرژی و دغدغه ای ساخته می شوند. این بازیگر خود را از خانواده تئاتری ها می داند و بیشتر از ژانر یا نقش، کیفیت و داستانی که برای کاراکتر در نظر گرفته شده است را در نظر می گیرد.

®®®

|با نگاهی به کارنامه کاری شما، و فیلم ها و مجموعه هایی که در آن ها حضور داشتید، می توانم بگویم که در کل گزیده کاری خاصی در فعالیت هایتان دیده می شود. با توجه به این مسئله بعد از برگشت به کشور چه شد که در «دیوار به دیوار» حاضر شدید؟

-اول از همه باید بگویم که من زندگی ام را برای بازیگری  گذاشته ام، اما مسئله ای که باعث انتخاب های من برای پیشنهاداتی که می شود، شده است، اهمیت نقش و گروهی است که قرار است در آن حاضر شوم. در واقع اینکه چه نقشی را کجا بازی کنم برایم مهم تر از شور و اشتیاق به بازیگری بوده است، همیشه تلاشم بر این بود تا با دقت و در نظر گرفتن مواردی که به نقش برمی گردد انتخاب های درستی داشته باشم. در مورد سریال «دیوار به دیوار» هم باید بگویم که من پیش از این مجموعه نیز با سامان مقدم کار کرده ام و با او آشنایی داشتم. این شناخت من را با زاویه نگاه او نسبت به پیرامونش آشنا کرد و می دانستم فیلمنامه و کاری که وی در ذهن دارد، چه طور و با چه قالبی پیش می رود. الان سال ها است که از نزدیک کارهای مقدم را دنبال می کنم و این امر باعث شد که با اطمینان و اعتماد به ایشان نقش را بپذیرم و در سریال دیوار به دیوار حاضر شوم.

|جدا از آشنایی که با سامان مقدم داشتید، در شاهرخ خلیل زاده چه چیزی توجه شما را جلب کرد که آن را پذیرفتید؟

-خلیل زاده کاراکتر جالبی برای من داشت، که درآن باید ضمن رساندن فضای کمدی کار، جدیتش را هم حفظ می کردم . در کل حضور در این نقش و گروه اتفاق خوبی بود که بعد از وقفه ای که در کار بازیگری  داشتم برایم مهم و جالب بود.

|ایفای این نقش با ویژگی هایی که به آن اشاره کردید، کار را دشورا نمی کرد؟ 

-چرا، واقعأ نقش سختی بود و هست . بازی در این نقش برایم مثل راه رفتن روی لبه تیغ بود . هم نباید خیلی خشک و جدی می شد هم نباید سمت لودگی می رفت. این مسئله از دشواری های کار بود. من چه در این نقش و چه کارهای دیگر، تمام تلاشم را می کنم که نقش را باور پذیر کنم و کاراکتر را با خودم یکی کنم.

|از همکاری با گوهر خیراندیش بگویید. شما پیش از این هم تجربه همکاری با ایشان را داشتید…

– بله، خانم خیر اندیش از همکاران و دوستان قدیم و همشهری بنده هستند . ما در  تئاتر شیراز  همکار بودیم. این همکاری پس از آن در دانشکده هنرهای زیبا نیز ادامه داشت و در این مدت چندین تئاتر را با هم کار کردیم. این قرابت و آشنایی دیرینه که از سال های دور وجود داشت، به رابطه کاراکترها کمک شایانی کرد، در مورد خانم خیراندیش هم می توانم بگویم که ایشان خلاق و پویا هستند و با خلاقیت و پویایی که دارند کار را دلنشین می کنند. بازی کردن کنار وی بسیار لذت بخش است .

|علاوه بر شناختی که در بازی کمکتان کرد، چه قدر از بداهه گویی استفاده کردید؟ و سامان مقدم در این زمینه تا چه اندازه دستتان را بازگذاشت؟

-سامان مقدم دستمان را در خلاقیت و بداهه باز می گذاشت اما در کنار آزادی عملی که وجود داشت، همواره نظارت خود او نیز وجود داشت و البته قیچی هرس نیز همیشه پر شالش هست.

|کمی هم از سامان مقدم بگویید، کار با او چه طور است؟

-به نظر بنده تمام کسانی که باسامان مقدم یک بار کار می کنند شیفته اخلاق و نگاه حرفه ای او می شوند. وی در تمام کارهایش، شیوه و رفتاری دارد که موجب دلگرمی افراد حاضر در گروه می شود. در واقع رفتار او طوری است که کار کردن با ایشان تبدیل به یک خاطره شیرین می شود و در ذهن می ماند . این دلگرمی و جذابیتی که در گروه وجود دارد، به خود اثر هم منتقل می شود و به همین دلیل اکثر کارهای ایشان ارتباط خوبی با مخاطب بر قرار می کنند

| در این گروه بازیگران دیگری چون فرهاد آییش و رویا تیموریان که مانند خود شما سبقه درخشانی دارند، نیز ایفای نقش می کنند. بازی در کنار آن ها چه طور بود؟

– شما لطف دارید، اما اتفاقی که در مورد این عزیزان وجود دارد، روحیه حرفه ای و جدی بودن این افراد در کار است. ویژگی هایی که برای من بسیار ارزشمند است. از آن جایی که خود من هم از همین نسلم اگر این حس همکاری حرفه ای و خلاقیت نبود کار بسیار دشوار می شد . حس مشترکی که بین ما وجود داشت، باعث پیشبرد هر چه بهتر کار می شد. این روند موجب می شود تا با وجود زمان بسیاری که جلو دوربین برای ضبط پلان ها صرف می کنیم، خستگی را کم تر حس کنیم و با روحیه و قدرت به کارمان ادامه دهیم.  من هر روز با این دوستان تجربه ای نو را پشت سر می گذارم و این از اتفاقات خوب و قابل توجه کار ما است.

|علاوه بر کسانی که سال ها است در این حوزه هستند، ما در سریال «دیوار به دیوار» شاهد حضور بازیگران جوان، تازه کار و البته مستعدی چون پژمان جمشیدی، امیرمهدی ژوله و… هستیم. آن ها را چه طور می بینید و همبازی شدن با این جوانان چه طور بود؟

– همانطور که کار با پیشکسوتانی که از آن ها  نام بردید، جذاب و دوست داشتنی است، در کنار این جوان ها بودن هم هر بار برایم تازگی داشته است و از بازی در کنارشان لذت بردم. گاهی از تجربه هایشان نیز آموخته ام و همچنان می آموزم . طرز فکر و نگاه این جوانان و مواجه شدن آن ها با موقعیت کاراکترها بی شک کار دشواری است که به عقیده من آن ها به خوبی از پس آن بر می آیند و با بازی قوی خود نه تنها رضایت بازیگران دیگر را، بلکه نظر کارگردان را نیز برآورده می کنند.

|در مقطعی، بعد از نهنگ عنبر، شما خیلی کم در تلویزیون حضور داشتید، چرا این اتفاق افتاد؟ پیشنهادات عامل آن بودند یا شیوه انتخاب و نگاه شما؟

-جدا از مقطعی که باعث شد تا چند سالی از ایران دور باشم، فکر میکنم جواب این سوال را در ابتدا توضیح دادم. من با کنترل اشتیاقی که هر بازیگری برای دیده شدن دارد، سعی‏ام بر این بود تا بتوانم در کارهایی حاضر شوم که علاوه بر خود نقش، داستان وگروه مناسبی داشته باشد.

|اما با وجود حضور کمرنگتان در حوزه بازیگری، فکر می کنم همچنان با هنرمندان دیگر در ارتباط بودید…

بله، من سالها پیش به دنبال شکل دادن یک فضای معتبر و مفید برای علاقه مندان به بازیگری، درگیر تاسیس اولین مدرسه بازیگری بودم. این امر بعد از تلاش هایی که در راستای آن انجام شد، با همراهی امین تارخ میسر گشت و ما باهم کارگاه آزاد بازیگری را راه اندازی کردیم . پس از آن چندین سال از ایران دور بودم اما در همین رابطه با اهالی تئاتر و سینما و تلویزیون ارتباط نزدیک داشتم ، بعد هم در مدت کوتاهی که از برگشتنم می گذرد به عنوان بازیگر در این پروژه مشغول شدم.

|با توجه به این که شما سال ها پیش در فیلم ها و سریال های درخشان و به یادماندنی چون آئینه، بوی پیراهن یوسف و … نقش آفرینی کرده اید، امروز فضای سریال سازی و تلویزیون را چطور می بینید؟

-فضای سریال سازی مدت ها است که خیلی کم رنگ، بی دغدغه و بی انرژی شده است. یعنی دیگر در کمتر کاری را می بینیم که برا مخاطب جذاب باشد و بیننده را در هر ساعتی پای خود بنشاند. از سوی دیگر تولیدکنندگان نیز انگار دلسرد شده اند و آن ها هم به سراغ موضوعات نو و خلق فضای جدید و جذاب نمی روند. این اتفاق در صورتی است که همین سریال های تلویزیونی اند که باید قصه های واقعی مردم را باز گو کنند . این مجموعه ها هستند که با کمی خلاقیت و فکر، می توانند تماشاگر و بیننده را به دیدن تلویزیون تشویق کنند.

|فکر می کنید چه طور می شود به این اوضاع سر و سامان داد و به جذب دوباره مردم به تلویزیون کمک کرد؟

– راه های گوناگونی وجود دارد. دعوت از بزرگان فیلم سازی و سریال سازی بی شک جان تازه ای به این هنر می دهد.ما باید بیش از پیش در این شرایط از تجربیات این افراد استفاده کنیم. من بیشتر از این که به حال فکر کنم ،به آینده امیدوارم تا با شروعی تازه آشتی بین مردم و تلویزیون بیش از پیش شکل بگیرد.

|خودتان برنامه ای برای حضور بیشتر در این حوزه دارید؟

-صحبت ها و مواردی وجود دارد، اما باید دید که چه پیش می آید

|حسن زارعی در طول حضورش در کارهای گوناگون، علاوه بر فضای درام، کمدی را نیز تجربه کرده است. اما برای ادامه فعالیت هایتان کدام حوزه را بیشتر می پسندید؟

-من از ابتدا تا کنون نقش های جدی را بیشتر بازی کرده ام تا کمدی، اما این به علاقه من به ژانر خاصی برنمی گردد، بلکه علت این بوده که نقش را دوست داشتم. اساسا برای من ژانر مهم نیست و هیچ وقت نبوده است، در این مورد مهم نقش و احساس نزدیکی است که با کاراکتر پیشنهادی می کنم .

|در حوزه سینما، تلویزیون و تئاتر چه طور؟ از بین این ها کدام را ترجیح می دهید؟

-من از خانواده تئاتر هستم و همیشه خواهم بود، چرا که با تئاتر شروع کردم و این فضا بود که من را هدایت کرد. در هر حال حضور در هر کدام از این موارد، چه سینما، چه تئاتر و چه تلویزیون، به همان پیشنهاد و جنس کار برمی گردد. در این مسیر اگر کاری پیشنهاد شود که دغدغه ام شود حتما به سراغش می روم و برای شکل گیری آن تلاش خواهم کرد. به همین دلیل به طور قطع نمی شود تنها یکی را انتخاب کرد، چرا که باید دید در هر حوزه ای چه پیش می آید و چه چیزی در انتظار آدم است.

|به جز دیوار به دیوار این روزها مشغول کار دیگری نیستید؟

-فعلا که سخت درگیر همین سریال دیوار به دیوار هستم، اما پس از این باید دید که چه می شود.

|اگر حرف پایانی و صحبتی هست که من نپرسیدم، بفرمایید.

-در پایان می خواهم از تهیه کننده محترم مجموعه که با مدیریت و منش خود فضای آرامی را برای گروه مهیا کرده است تشکر کنم و صمیمانه دست بچه های پشت صحنه را که عاشقانه و صادقانه ما را همراهی می کنند می فشارم و به همه آنها خدا قوت می گویم.

نوشته سریال‏سازی مدتهاست کم‏رنگ و بی‏دغدغه شده است اولین بار در بانی‌فیلم پدیدار شد.