شکلات
(۱۳۸۲)شکلات فیلمی است درباره ی آدم هایی که مثل شکلات اند. شیرین، دوست داشتنی، اما با ذره حرارتی آب می شوند و شکل شان دگرگون . فیلم اساسآ دنیایی استوار بر معقوله های خیر و شر است، یعنی یک دنیای اخلاقی است. آدم های فیلم خود را در معرض قضاوت دیگری می یابند و به نوعی توسط دیگران محک زده می شوند. فیلم سعی در القاء این احساس دارد که همه نسبت به یکدیگر مسئولند. شکلات معقوله هایی اجتماعی انسانی را با رنگ و بو و طعم معقوله اخلاقی طرح می کند و در نتیجه احساس مسئولیت اجتماعی طنین هستی شناختی را رقم می زند. فیلم سعی دارد این واقعیت تلخ را تجسم کند که آدمی طی در گیر شدن با شر خود هم به شر کشیده می شود. شکلات برای اینکه شیرین باشد نیاز به ذره تلخی ای دارد برای تکمیل حلاوت. شکلات قطعآ خوردنی نیست، شاید دیدنی باشد. تلخی با حلاوت، یا شیرینی ای تلخ.
