ملیحه بر اثر ضربه ی روحی در کودکی قدرت تکلم را از دست داده است و با یادآوری گذشته دچار تشنج عصبی می شود. آزار بچه های محل نیز ناسازگاری و پرخاشگری او را تشدید می کند، مسئولان آموزشگاه ناشنوایان تصمیم به اخراج او می گیرند، اما با تقاضای خانم شفیق، متخصص امور تربیتی، فرصت دیگری به او داده می شود. خانم شفیق اعتماد ملیحه را جلب می کند و با کمک شوک مصنوعی قدرت تکلم او را به او باز می گرداند.
۱۳۶۶ - بهترین بازیگر نوجوان در بین المللی فیلم فجر