هزینه روان مخدوش شده مخاطبان فیلم «رحمان ۱۴۰۰» را چه کسی پرداخت می کند؟

به گزارش سینماپرس در ادامه این یادداشت آمده است: چند وقتی است که کمدی سخیف فیلم سینمایی «رحمان ۱۴۰۰» صدای همگان را در آورده است و از تماشاگران تا منتقدان سینمای ایران به اکران این فیلم معترض هستند. همین امر باعث شد که سازمان سینمایی بعد از گذشت ۳۰ روز این فیلم را روی پرده سینما و با مخاطبان تماشا کند. مشاهده ای که منجر به توقیف این فیلم شد و حال دو، سه روزی است که این فیلم دیگر در سینماهای کشور نمایش داده نمی شود؛ اما درباره این اتفاق چند نکته وجود دارد که در ادامه به آن می پردازیم.

سازمان سینمایی چه می کند؟

اکران فیلم های نوروز ۹۸ از روز شنبه ۲۵ اسفندماه ۹۷ در سینماهای سراسر کشور آغاز شد و در حال حاضر حدود ۳۰ روزی از آغاز اکران های نوروزی می گذرد؛ اما در این مدت چرا هیچ یک از مدیران و مسئولان سازمان سینمایی، فیلم سینمایی «رحمان ۱۴۰۰» را روی پرده سینماهای کشور بررسی نکرده بودند؟ آیا سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کاری مهمتر از نظارت بر سینمای ایران دارد؟

شاید در روزگاری که برخی از مسئولان کشورمان از همه چیز غافلگیر میشوند، مسئولان سازمان سینمایی نیز از اکران فیلم مذکور غافلگیر شده اند. وقتی سازمان سینمایی کشور معاونتی با عنوان «معاونت ارزشیابی و نظارت» دارد، چطور می توان قبول کرد که چنین فاجعه ای در سینمای ایران رخ داده است؟ چطور بعد از رخ دادن چنین فاجعه ای، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی اخراج نشد؟شخصی که عهده دار این مسئولیت است، حتی از مخاطبان سینمایی ایران بابت این اشتباه بزرگ عذرخواهی هم نکرد!

کارگردان خوشحال است!

این روزها منوچهر هادی کارگردان فیلم سینمایی «رحمان ۱۴۰۰» خوشحال ترین است، چرا که می داند سینمای ایران بی برنامه تر از این است که بخواهد فیلم او را در حالت توقیف نگه دارد و به زودی نمایش فیلمش از سر گرفته می شود؛ اما این دیگر آن «رحمان ۱۴۰۰» سابق نیست، حال دیگر برچسب فیلم توقیفی خورده است و این امر یعنی بزرگترین تبلیغ برای یک فیلم سخیف!

منوچهر هادی بعد از توقیف فیلمش پیام جالبی را در صفحه اینستاگرامی خود منتشر کرد. او نوشت: «فیلم سینمایی رحمان ۱۴۰۰ درد مردم را مطرح می کند»؛ اما این درد مردم دقیقاً کجای فیلم مذکور است که هیچ کسی تا به حال آن را درک نکرده است.

مخاطب سینما میخواهد بخندد!

این روزها این پاسخ خیلی کلیشه شده است، اینکه «مخاطب سینما میخواهد بخندد»؛ اما آیا هر چیز خنده داری باید در سینمای ایران نمایش داده شود؟ در طی سال های اخیر قبح بسیاری از الفاظ و حرکات رکیک در سینمای ایران شکسته شده است؛ اما آیا صرفاً برای خنداندن مخاطبان سینما باید تمام چارچوب های اخلاقی را نابود کرد؟

فیلم سینمایی «رحمان ۱۴۰۰» را بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر تماشا کردهاند، آن هم با بلیت ۲۰ هزار تومانی سینمای ایران؛ اما هزینه روان مخدوش شده مخاطبان فیلم مذکور را چه کسی پرداخت میکند؟

سینمای ایران در آینده

سینمای ایران با دست فرمانی که پیش رو گرفته است، آینده خوشی را شاهد نخواهد بود، پیش از این یادداشت های بسیاری از متخصصان سینما درباره سینمای ایران در دوره کمدی های سخیف منتشر شد؛ اما نه تنها فیلمسازان کشورمان، بلکه مدیران کلان فرهنگ و هنر کشور هیچ توجهی به آن نکردند. به همین دلیل هم بعد از شکستن قبح های بسیار، امروز سینمای ایران به «رحمان ۱۴۰۰» رسیده است؛ نمیدانیم دیگر سینمای ایران به چه اندازه باید سخیف شود که مدیران فرهنگی و هنری کشورمان، فکری به حال آن کنند؟