مقوله پخش فیلم در ایرانجنگجویی خاص خودش را ‌می‌خواهد

هنروتجربه-مرسده محمدی: پردیس سینمایی سیتی سنتر اصفهان عصر دوشنبه اولین روز مرداد ماه با حضور قابل توجه تماشاگران هنروتجربه میزبان فیلم «پاپ» به کارگردانی احسان عبدی‎پور بود.

در ابتدای جلسه سید مهدی سجادزاده با یادآوری خاطرات خوب احسان عبدی‌پور از جشنواره کودک و نوجوان و جوایز فیلم «تنهای تنهای تنها» اولین فیلم بلندش این کارگردان، او را به روی صحنه دعوت کرد.

احسان عبدی پور در ابتدای این نشست، در رابطه با ساخت «پاپ» و اکرانش در گروه هنروتجربه توضیح داد:«این فیلم با عصبانیت، پول کم و حرص خوردن ساخته شده است.  بعد از ساخت فیلم که با هزینه شخصی مثل فروش خانه و اتومبیل و به همت برادرم انجام شد، فیلم‌نامه را به وزارت ارشاد بردم تا مجوز بگیرم آن‌ها هم به گوش‌شان رسیده بود که فیلم ساخته شده و به من خندیدند. خلاصه دوسال و نیم طول کشید تا به قول خودشان این جنس قاچاق به جنسی طیب و طاهر بدل شود. فیلم را بدون مجوز ساختم چون حوصله بالا و پایین رفتن از پله‌های ارشاد را نداشتم. بالاخره بعد از مجوز محدود شش ماهه برای شرکت در جشنواره‌های خارجی من با آقای علم الهدی صحبت کردم و سرانجام اکران فیلم به هنروتجربه رسید . البته باید بگویم مقوله پخش فیلم در ایران مقوله‌ای‌ است جدا که جنگجوی خاص خودش را ‌می‌خواهد و به نظرم فیلم ساختن به نسبت پخش فیلم کارساده‎ای است.»

کارگردان «پاپ» در جواب سوال یکی از حضار که به شباهت‌های فیلم‌های او و «سازدهنی» و«دونده» امیر نادری ‌اشاره داشت، گفت:«در کل فیلم شباهت‌هایی هست اما هیچ سکانس مشابهی پیدا نمی‌کنید . ذهن گرافیکی هر کسی در سنی شکل ‌می‌گیرد و ذهن من در نوجوانی با فیلم‌های امیرنادری و سهراب شهید ثالث شکل گرفته یا در ادبیات با احمد محمود. البته بدم نمی‌آید سکانسی در فیلم‌هایم بسازم که شباهت زیادی به کار این بزرگان داشته باشد تا ادای دینی کرده باشم به آن‌ها.»

او در پاسخ به این پرسش که ایده اولیه فیلم از کجا آمده ؟ توضیح داد:«تم همه این قصه‌ها و اپیزودها عشق است. همه درام عشق هم متعلق به معشوق است. ایده سیاه از حشرو نشر با فرج ‌می‌آید. او خودش را اول یک سیاه ‌می‌داند بعد یک ایرانی و …. بعد از نشان دادن سیاهان بوشهر در این فیلم متوجه شدم در ته ذهن مردم آنجا این دیدگاه و تفاوت رنگ پوست وجود دارد. خیلی از بوشهری‌ها به من گفتند چرا در فیلمت اینقدر سیاه وجود دارد، این‌ها غافل از این هستند که موسیقی بوشهر مدیون همین مردم سیاه است. اپیزود دیگر فیلم هم از سفر من به اروپا شکل گرفت که چهل روزی طول کشید. من به کمپ‌ها ‌می‌رفتم و در مورد شرایط پناهندگی با ایرانیان کمپ صحبت ‌می‌کردم. آنجا با خانمی ‌آشنا شدم که در اداره مهاجرت استرالیا کار ‌می‌کرد و مترجم فارسی زبانان بود و از رفتار آن‌ها برای پناهنده شدن برایم ‌می‌گفت و این‌طوری داستان سوم پدید آمد.»

سوال دیگری که در این نشست مطرح شد درباره سینمای تجاری بود و احسان عبدی پور دراین  مورد عنوان کرد:« وقتی فیلم تجاری ‌می‌بینم، روحم ارضا نمی‌شود برای همین هم دوست ندارم به این سمت بروم . اصولا با سرگر‌می ‌و گیم هم میانه‌ای ندارم . فیلم‌هایی را دوست دارم که یک زخمی ‌دارند. به نظرم باید به کلید واژه مسوولیت توجه کنیم  این‌که مسوول چه هستیم. اصولا با شب بیداری‌های به اصطلاح روشنفکرانه و این جور کارها هم مخالفم.»

کارگردان «پاپ» با اشاره به این‌که فیلم اولی‌ها سال‌های خوبی را تجربه می‌کنند چون فیلم اول دیگر لیبل ترسناکی ندارد، در رابطه با ساخت فیلم عنوان کرد:«خودم با یک فیلم ۴۰ میلیونی در تلویزیون بوشهر کارم را شروع کردم و به نظرم الان تنها چیزی که در این کشور رانت زده هنوز هم رقیبی ندارد فیلم‎نامه خوب است، شما فیلم‌نامه خوبت را ارائه کن مشتری پیدا ‌می‌شود . فیلم کوتاه خوب هم جواب ‌می‌دهد اما لزوما دستیاری در سینمای ایران هرچند ارتباطات ‌می‌آورد اما به کارگردانی ختم نمی‌شود. شجاعت هم مهم است. من خودم وقتی سرباز بودم پیش تولید یک فیلم خوب را بدون پول رفتم جلو . با بزرگانی قرار ‌می‌گذاشتم و از قصه‌ام تعریف ‌می‌کردم. بعد از همه این‌ها ساخت فیلم شروع ‌می‌شود و تازه آن‌وقت با شرایط بد و حرص و پشت صحنه روبه‌‎رو ‌می‌شوی و ‌می‌فهمی‌ فقط با ۳۰ درصد شعور و سوادت فیلم ساخته‌ای، پس باید این ۳۰ درصد آنقدر قوی باشد تا بشود یک فیلم خوب ساخت.»

در پایان احسان عبدی‎پور درباره فیلم بعدی‌اش گفت :«انشالله آخر مهر ماه یک فیلم جدید شروع ‌می‌کنم که اگر همه چیز روبه راه باشد به جشنواره فیلم فجر امسال ‌می‌رسد. فیلم گوشه چشمی‌ هم به گیشه دارد البته به جز یک بازیگر مطرح که او هم از اهالی جنوب است دیگر بازیگر مطرحی ندارد اما داستان فیلم از زخمی‌ صحبت ‌می‌کند که بار کمدی بالایی دارد.»